ΑΜΥΝΑ - 31/10/2021. Συντάκτης: Prodromos Peios
Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση μας, θα θέλαμε ως Defendia.gr, αλλά και ως Πρόδρομος να σας ευχαριστήσουμε για τα σχόλια και την απήχηση του πρώτου μέρους της μίνι-σειράς αυτής και δεσμευόμαστε να υπάρξουν αντίστοιχες σειρές και στο μέλλον για οπλικά συστήματα. Να αναφέρουμε επίσης ότι ξέρουμε ότι το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις για την αγορά 4 Gowind 2500 για τις οποίες έχουμ γράψει και άρθρο παλαιότερα (διαβάστε το άρθρο ΕΔΩ), οπότε μια αλλαγή είναι κάπως απίθανο να συμβεί, αλλά θεωρούμε ότι αξίζει να κάνουμε μια ανάλυση, αν θέλετε και του σκεπτικού που πρέπει να υπάρχει γενικά για ένα οπλικό σύστημα. Γιατί όπως είπαμε και χθες, χρειάζεται να επιλέγεις το κατάλληλο για τις επιχειρησιακές σου ανάγκες και τα οικονομικά σου δεδομένα, και όχι το κατάλληλο με βάση τους περισσότερους πυραύλους ή το μεγαλύτερο πυροβόλο κτλ, όλοι θα θέλαμε Arleigh Burke, αλλά δεν ήμαστε ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γαλλία, κτλ. Εάν δεν έχετε διαβάσει το πρώτο μέρος της ανάλυσης μας, κάντε κλικ ΕΔΩ.
Νέες κορβέτες για το Πολεμικό Ναυτικό (Μέρος Α’): Οι επιχειρησιακές ανάγκες
Με βάση τα κριτήρια του πρώτου μέρους, καταλήξαμε ότι για τις νέες μονάδες επιφανείας του ΠΝ, η επιλογή θα πρέπει να είναι ένα πλοίο επιπέδου κορβέτας. Ψάξαμε στις δυτικές χώρες τις διαθέσιμες επιλογές, και είδαμε ότι παραδόξως, δεν είναι τόσες πολλές όσες θα περίμενε κανείς, κυρίως γιατί οι περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν αντιτορπιλικά και φρεγάτες στο πολεμικό ναυτικό τους. Με βάση τα χαρακτηριστικά και τους όρους που θέσαμε στο προηγούμενο άρθρο, οι επιλογές είναι οι εξής:
Αυτές είναι οι βασικές επιλογές που είτε συζητούνται, είτε πληρούν μέρος των δυνατοτήτων που απαιτεί το ΠΝ, καθώς όπως θα δούμε παρακάτω, καμία δεν πληροί όλες τις προϋποθέσεις 100%.
Gowind–class corvette
Η Gowind είναι το πιθανότερο πλοίο που θα αγοράσει το πολεμικό ναυτικό εάν όλα πάνε καλά. Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες εξαγωγής πολεμικού πλοίου από μεριάς Γαλλίας, με πωλήσεις σε Αίγυπτο, Αργεντινή, Ρουμανία, Μαλαισία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ γίνονται συζητήσεις με χώρες όπως η Ινδονησία. Μπορούμε οπότε να δούμε ότι η Gowind γρήγορα εξελίσσεται στην πιο επιτυχημένη εμπορικά κορβέτα στην Ευρώπη και μία από τις πιο πετυχημένες σχεδιάσεις στον κόσμο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Naval Group και η Ficantieri έχουν από κοινού ναυπηγήσει τις εξαιρετικές φρεγάτες FREMM και Horizon, οι οποίες υπήρξαν βάση για την ανάπτυξη τόσο της Gowind, όσο και της FDI που θα προμηθευτεί το ΠΝ. Οπότε μπορούμε να δούμε ότι το πλοίο καλύπτει την απαίτηση για άμεση ναυπήγηση, καθώς η γραμμή παραγωγής των πλοίων έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή, πχ τα 4 πλοία της Αιγύπτου έχουν παραδοθεί όλα της έκδοσης 2500, όπως και το πρώτο και το δεύτερο από τα συνολικά 4 πλοία που παράγγειλε η Μαλαισία της έκδοσης 3100.
Η Gowind είναι μια πολύ ευέλικτη σχεδίαση ως πλοίο, και μπορεί να τροποποιηθεί πολύ εύκολα, ανάλογα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε πελάτη, η Μαλαισία πχ δεν ήθελε το πλοίο να έχει Aster 15 και Exocet Block 3, και επέλεξε MICA VL και NSM αντίστοιχα, αυξάνοντας και το εκτόπισμα του πλοίου στους 3.100 τόνους από 2.500 που ήταν το αρχικό, μετατρέποντας το πλοίο πρακτικά σε ελαφριά φρεγάτα.
Στην περίπτωση του ΠΝ, το βάρος θα πέσει, και πρέπει να πέσει στην ενίσχυση των δυνατοτήτων Electronic Warfare (EW) όπως γράψαμε, γι’αυτό η καλύτερη λύση θα μπορούσε να είναι ένα πλοίο το οποίο έχει πολλά κοινά με τις Αιγυπτιακές Gowind, οι οποίες και διαθέτουν Vigile 200 Tactical R-ESM, Altesse Naval C-ESM και Sylena Mk2 decoy launcher. Ιδανικά θα μπορούσαμε να ανοίξουμε και το θέμα εφαρμογής κελιών SYLVER A50, τα οποία και έχουν δυνατότητα βολής Aster 15/30, κάτι το οποίο κύκλοι της Naval Group αναφέρουν ότι είναι εφικτό να συμβεί, απλά θα πρέπει να αυξηθεί το εκτόπισμα του πλοίου και να ανεβεί αρκετά το κόστος, οπότε και θα μειωθεί η οροφή των πλοίων που θα μπορεί να αγοράσει η Ελλάδα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στις παρουσιάσεις του πλοίου η κατασκευάστρια εταιρία έχει αναφέρει ότι το πλοίο έχει δυνατότητα μεταφοράς ενός ελικοπτέρου και αριθμού UAV και RUAS (Rotary Uncrewed Aerial System) όπως το AWHero, το οποίο πήρε πρόσφατα και άδεια για στρατιωτική αξιοποίηση, περισσότερα ΕΔΩ. Τα αντιαεροπορικά του όπλα μπορούν να κινηθούν προς δύο κατευθύνσεις για το ΠΝ:
Η γνώμη μας είναι ότι η καλύτερη λύση από τις δύο είναι ο MICA VL, πολύ φθηνότερος σαν όπλο από τον Aster 15, πολύ αξιόλογο σύστημα σε επιθέσεις κορεσμού, ενώ σύμφωνα με πηγές του γαλλικού τύπου, η MBDA εξετάζει το ενδεχόμενο να μπορέσουν να χωρέσουν 2 MICA VL σε ένα κελί SYLVER, βέβαια αυτό θα αφορά περισσότερο τα A50/70, αλλά είναι ένα στοιχείο που αξίζει να κρατήσουμε κατά νου. Στο θέμα των surface-to-surface missiles (SSMs), η Gowind φέρει 8 αντιπλοικά βλήματα MM-40 Exocet Block 3, με δυνατότητα αναβάθμισης σε 3C, το ίδιο που θα φέρουν και οι FDI HN, και ίσως σε λίγο καιρό και οι Super Vita ΤΠΚ. Στα πυροβόλα η Gowind μπορεί να φέρει 76 χλστ πυροβόλο OTO Melara 76 ή 57 χλστ Bofors, το ένα δίνει δυνατότητες προσβολής στόχων επιφανείας, όπως και εδάφους, ενώ το δεύτερο είναι ένα μεγαλύτερο CIWS ουσιαστικά, ενώ τέλος διαθέτουν 2 τριπλούς σωλήνες για τορπίλες. Στο κομμάτι των ραντάρ, η Gowind δύναται να φέρει το πολυφασικό NS100 E/F frequency AESA ραντάρ της Thales, ένα από τα καλύτερα στον κόσμο, με μέγιστη εμβέλεια τα 280 χλμ. δίνοντας στον χρήστη εικόνα εναέριου στόχου σε 4D και στόχου επιφανείας σε 3D, ενώ στα σόναρ η Gowind ακολουθεί τη φιλοσοφία των γαλλικών πολεμικών πλοίων, καθώς διαθέτει το σόναρ τροπίδας Kingclip Mk2 και το συρόμενο CAPTAS-4, επίσης από την Thales, κάτι που δίνει απόλυτη ομοιογένεια και συντονισμό στα συστημάτων του πλοίου, καθώς επίσης και τρομερές ανθυποβρυχιακές δυνατότητες.
Μπορεί κανείς να αντιληφθεί βλέποντας τα οπλικά συστήματα της Gowind, ότι πρόκειται για μια σχεδίαση πλοίου, η οποία έχει πολύ μεγάλη ευελιξία στα οπλικά συστήματα που μπορεί να φέρει και είναι το κατάλληλο πλοίο για χώρες που επιζητούν efficient και αποτελεσματικές πλατφόρμες για ναυτική παρουσία σε κλειστές, αλλά και ανοιχτές θάλασσες. Φέρει πολλά κοινά συστήματα με τις FDI που θα προμηθευτεί το ΠΝ, και είναι μια πλατφόρμα, αν θέλετε την γνώμη μας, ιδανική για τις ανάγκες της Ελλάδας.
S’aar 72
Η S’aar 72 είναι ένα από τα πλοία που μας απασχόλησαν πολύ το 2020, η απόφαση της ελληνικής ONEX να συνεργαστεί με τις ισραηλινές εταιρίες στο πρότζεκτ «Θεμιστοκλής», είχε δώσει την αίσθηση ότι σύντομα η S’aar 72 θα είναι στο Ελληνικό οπλοστάσιο. Εντούτις η κακή διαπραγμάτευση, τα προβλήματα με τα ναυπηγεία και τα οικονομικά δεδομένα, ανάγκασαν την ONEX να βάλει το πρότζεκτ στον πάγο. Η S’aar 6 θα ήταν επίσης μια πολύ καλή επιλογή για το ΠΝ και θα αναλύσουμε και την περίπτωση της.
Η S’aar 72 είναι μια εξαιρετική αντιαεροπορική κορβέτα, με μεγάλη δύναμη πυρός, καθώς διαθέτει 16 πυραύλους εδάφους-αέρος Barak-8 με εμβέλεια 50-70 χλμ, 8 Harpoon ή Gabriel SSMs, 76 χλστ Otobreda πυροβόλο, 2 τηλεχειριζόμενα πυροβόλα των 20 χλστ και 6 Mark 32 τριπλούς εκτοξευτές τορπίλων. Μιας και το πλοίο δεν έχει μπει ακόμα σε παραγωγή, μπορούμε να υποθέσουμε με βάση την S’aar 6, ότι θα φέρει ELTA’s EL/M 2258 ALPHA advanced radar, ενώ θα τροφοδοτείται από δύο κινητήρες ντίζελ και το πίσω μέρος του χρησιμεύει ως μαξιλαράκι ελικοπτέρου. Το πλοίο έχει μέγιστη ταχύτητα περίπου 30 κόμβους και εμβέλεια λειτουργίας 5.500 χλμ. Έχει μήκος 72 μέτρα και εκτόπισμα 800 τόνων. Το πλοίο μπορεί να παραμείνει στη θάλασσα για 21 συνεχόμενες ημέρες με πλήρωμα 50 αξιωματικών και ναυτών, καθώς και να φιλοξενήσει 20 καταδρομείς ή άλλους επισκέπτες.
Βλέπουμε αμέσως ότι η διασυνδεσημότητα των συστημάτων με τα Νατοϊκά συστήματα δεν θα έχει κάποιο πρόβλημα, καθώς η S’aar 72 θα μπορεί να τροποποιηθεί με βάση τις ανάγκες του χρήστη, πχ προσθήκη Link 16/22, το θέμα είναι όμως ότι εκεί που υστερεί το πλοίο είναι στη λογιστική υποστήριξη, το Ισραήλ μέχρι σήμερα δεν έχει παραγγείλει ούτε μία S’aar 72 και αυτό μας κάνει να καταλαβαίνουμε ότι πιθανόν να υπάρξει αυξημένο κόστος στην παραγωγή ανταλλακτικών και την συντήρηση των πλοίων. Στον αντίποδα, το κόστος των πλοίων υπολογίζεται περίπου στα 150 εκατομμύρια ευρώ ανά μονάδα, άρα το ΠΝ θα είναι σε θέση να παραγγείλει αρκετές κορβέτες για να καλύψει τις ανάγκες του. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η S’aar 72 δεν ακολουθεί την φιλοσοφία της έμφασης στον ηλεκτρονικό πόλρμο ή της δυνατότητας να επιχειρεί για μακρά χρονικά διαστήματα, ουσιαστικά είναι μια μεγαλύτερη ΤΠΚ με ανθυποβρυχιακές δυνατότητες και δυνατότητες αεράμυνας μέσου βεληνεκούς.
Υπό όρους θα μπορούσε να είναι μια αξιόλογη επιλογή για την Ελλάδα, αλλά θεωρούμε ότι θα ήταν μια ακόμα καλύτερη στρατιωτική επιλογή για μια χώρα όπως η Κύπρος, που θα μπορούσε έτσι να αποκτήσει αυτόβουλη ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, με σχετικά χαμηλό κόστος.
Sigma-class corvette
Η Damen είναι μία από τις διασημότερες και καλύτερες εταιρίες ναυπήγησης πλοίων στον κόσμο, όταν πήρε μέρος στο διαγωνισμό για τις νέες μεγάλες μονάδες επιφανείας στην Ελλάδα, προσέφερε στο ΠΝ ένα πλοίο το οποίο αγαπήθηκε πολύ από το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό του χώρου της άμυνας, ο λόγος για την κορβέτα-φρεγάτα Sigma 11515 HN, ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ που «πατούσε» στην κορβέτα 10514, η οποία και μας ενδιαφέρει σε αυτό το κομμάτι της ανάλυσης μας.
Η σχεδίαση της Sigma είναι πολύ ευέλικτη και υπάρχει η δυνατότητα για τοποθέτηση μιας σειράς συστημάτων στο πλοίο. Για την ανάλυση μας θα χρησιμοποιήσουμε ως βασικό παράδειγμα την ινδονησιανή έκδοση 10514 των 2,700 τόνων, καθώς καλύπτει εν πολλοίς τις ανάγκες του ΠΝ. Κατά την ίδια την Damen, οι κύριοι ρόλοι του πλοίου έχουν να κάνουν με Anti Air Warfare (AAW), Anti-Surface Warfare (ASuW) και Anti-Submarine Warfare (ASW), ενώ δευτερεύοντος το πλοίο επιτελεί ρόλους όπως Maritime Security & Safety, Disaster Relief και Humanitarian Aid. Όπως μπορούμε να δούμε, η εν λόγω σχεδίαση δίνει πολλά πλεονεκτήματα στον χρήστη, καθώς οι δυνατότητες του πλοίου είναι εξαιρετικές με βάση το κόστος του.
Στο κομμάτι των ηλεκτρονικών μέσων, η σχεδίαση της Ινδονησίας έχει ως βασικό ραντάρ εντοπισμού το SMART-S Mk2, ένα από τα πιο αξιόπιστα ραντάρ στην αγορά κσι ως ραντάρ καθοδίγησης το Sperry Marine BridgeMasterE ARPA radar, τα οποία συνεργάζονται με το τακτικό σύστημα μάχης TACTICOS που έχουν και οι Ελληνικές αναβαθμισμένες S και Elli class. Στο σόναρ τροπίδας διαθέτει το Thales UMS 4132 Kingklip και VDS σόναρ CAPTAS-2, Thales VIGILE 100 ESM και Thales Scorpion ECM. Συστήματα που αναβαθμίζουν αισθητά τις δυνατότητες του πλοίου και αυξάνουν κατακόρυφα τις πιθανότητες επιβίωσης σε μια σύγκρουση.
Στο σκέλος των όπλων η Sigma έχει μια σειρά πολύ ικανών συστημάτων όπως πυροβόλο OTO Melara των 76 χλστ, 2 x 20 mm Denel GI-2 τηλεχειριζόμενα όπλα, ενώ το πλοίο διαθέτει το Rheinmetall Oerlikon Millennium Gun, ένα πολύ ικανό CIWS, το οποίο έχει δυνατότητα αξιοποίησης και ως πυροβολο, λόγω του μεγέθους του βλήματος του. Στους πυραύλους η Sigma φέρει στην έκδοση της Ινδονησίας μόλις 12 MICA VL, οι οποίοι όμως δύναται να αλλάξουν σε κελιά Mk 41, ώστε να έχουν δυνατότητα βολή ESSM, ώστε τα πλοία να μπορούν να φέρουν ως μέγιστο αριθμό 32 ESSM με μόλις ένα κελί 8 θέσεων Mk41. Στους SSMs η Sigma φέρει 8 αντιπλοικά βλήματα Exocet, Harpoon ή και NSM, ανάλογα με τα «θέλω» του πελάτη.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την πρόταση της ίδιας της Damen για ενδιάμεση λύση στο ΠΝ όταν μας προσέφερε τις 11515 HN, πρότινε πλοία 10514 με πυροβόλο SR των 76 mm, CIWS τύπου RAM, δύο τριπλούς τορπιλοβλητικούς σωλήνες, δύο τετραπλούς εκτοξευτές Exocet Block IIIC, έναν VLS τύπου Mk56 για 16 ESSM Block 2, ένα RWS SEASNAKE των 30mm και πολλαπλά σημεία με πολυβόλα. Ενώ στο θέμα των ηλεκτρονικών της «10514HN» θα αποτελείται από R-ESM VIGILE, C-ESM & COMINT ALTESSE-H, L-ESM και R-ECM SCORPION 2, ενώ η φρεγάτα ενσωματώνει VDS CAPTAS 2 και HMS KINGKLIP Mk2. Φέρει δύο FCR τύπου STIR 1.2 EO Mk2, ενώ σε περίκλειστο ιστό έχει ραντάρ AESA NS110 με ενσωματωμένο IFF. Το σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων είναι το C-Guard της Τerma, που περιλαμβάνει επίσης ASW αντίμετρα τύπου CANTO. Το πλοίο δύναται να φιλοξενήσει ελικόπτερο MH-60R μαζί με ένα UAS και έχει δύο RHIB των 6 μέτρων.
Σε γενικά πλαίσια η Sigma αποτελεί μια καλή υποψηφιότητα για το ΠΝ, με πολλές δυνατότητες για τροποποιήσεις, καθώς επίσης και βιομηχανική συνεργασία με την Damen, που έδινε την δυνατότητα μελλοντικά στις Ελληνικές εταιρίες να παράξουν ένα «εθνικό πλοίο» σε επίπεδο κορβέτας.
European Patrol Corvette (EPC)
Η EPC είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ που συμμετέχει η Ελληνική βιομηχανία και το αποτέλεσμα του θα είναι μόνο θετικό για τα ελληνικά ναυπηγεία, καθώς η συμμετοχή μας εκεί θα μας δώσει πλοία σε τιμές κόστους σχεδόν και τεχνογνωσία ανωτάτου επιπέδου.
Όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της PESCO (Permanent Structured Cooperation): “Στόχος είναι να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί ένα πρωτότυπο για μια νέα κατηγορία στρατιωτικών πλοίων, με την ονομασία «European Patrol Corvette» (EPC), το οποίο επιτρέπει τη φιλοξενία πολλών συστημάτων και ωφέλιμων φορτίων, προκειμένου να επιτευχθεί, με μια αρθρωτή και ευέλικτη προσέγγιση, μια μεγάλη αριθμός εργασιών και αποστολών.”
Το βασικό πρόβλημα του πρότζεκτ είναι ότι ακόμα βρίσκεται πολύ πίσω σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες επιλογές για το ΠΝ, και έτσι είναι πολύ δύσκολο το ΠΝ να στηριχθεί σε ένα πλοίο που στην καλύτερη περίπτωση το πρώτο θα πέσει στο νερό το 2029. H EPC θα έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη σχεδίασή της, και την ανάπτυξή της, κατά 50%. Έτσι, η ΕΕ θα δώσει το 50% των εξόδων ανάπτυξης, και τα κράτη που συμμετέχουν θα προσφέρουν το υπόλοιπο 50% (κι αυτό θα επιμεριστεί στα κράτη που συμμετέχουν).
Στις 6 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε εξ αποστάσεως η πρώτη επιχειρησιακή συνάντηση μεταξύ του Ιταλικού Ναυτικού, εκπροσώπων από την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία, της βιομηχανικής κοινοπραξίας (NAVIRIS, Fincantieri, Naval Group, Navantia) και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (EDA) στο πλαίσιο του προγράμματος της «Ευρωκορβέτας» ή European Patrol Corvette (EPC). Σύμφωνα με το Ιταλικό Ναυτικό, η συνάντηση ήταν πολύ επιτυχής και αποτέλεσε την πρώτη βιομηχανική δέσμευση για το έργο, ενώ προέκυψαν πολλές χρήσιμες πληροφορίες, ενόψει και του γεγονότος ότι στις 9 Δεκεμβρίου λήγει η προθεσμία για τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας. Σειρά έχει να αναπτυχθούν λεπτομερώς οι απαιτήσεις και να ζητηθεί η συναίνεση των συμμετεχόντων για την επόμενη φάση του έργου, που θα σηματοδοτήσει την έναρξη φάσης της προμήθειας.
Συνοπτικά μιλάμε για μια κορβέτα 3,000 τόνων συνολικά, ένα πλοίο που έχει όλες τις προοπτικές να εξελιχθεί σε σημαντικό asset για το ΠΝ εάν έρθει συμπληρωματικά η ναυπήγηση του και εξοπλιστεί με ευρωπαϊκά οπλικά συστήματα. Θα μπορούσε να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της δεύτερης φάσης του ναυπηγικού προγράμματος του ΠΝ, συμπληρώνοντας τον υπάρχον στόλο των FDI HN, MEKO 200 και Gowind το 2030-2035.
Visby-class corvette
Μία επιλογή που δεν ανέφερε σχεδόν κανείς, αδίκως για εμάς, είναι η Visby, η κορβέτα της σουηδικής Saab. Η κλάση Visby κορβέτες stealth κατασκευάστηκε για το σουηδικό ναυτικό από τη σουηδική εταιρεία Kockums, μέρος της Saab, μιλάμε για ένα πλοίο το οποίο φτιάχτηκε για να τα βάλει με τον ρωσικό στόλο της Βαλτικής και να νικήσει.
Η σχεδίαση του πλοίου είναι πολύ φουτουριστική και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χαμηλού RCS του πλοίου μπορούν να εξηγηθούν από το γεγονός ότι η γάστρα είναι κατασκευασμένη με σχέδιο σάντουιτς που αποτελείται από πυρήνα PVC με ανθρακονήματα και laminate βινυλίου (δείτε επίσης το spin-off Oceanic-Creations). Υπάρχουν πολλαπλά πλεονεκτήματα από τη χρήση σύνθετων υλικών στα κύτη των πλοίων. Η καλή αγωγιμότητα και η επιπεδότητα της επιφάνειας σημαίνει χαμηλή υπογραφή ραντάρ, ενώ η καλή θερμομόνωση μειώνει την υπέρυθρη σήμανση και αυξάνει τη δυνατότητα επιβίωσης σε περίπτωση πυρκαγιάς. Το σύνθετο σάντουιτς που χρησιμοποιείται είναι επίσης μη μαγνητικό, γεγονός που μειώνει τη μαγνητική υπογραφή. Τα σύνθετα υλικά είναι επίσης πολύ ισχυρά για το σχετικό τους βάρος και λιγότερο βάρος σημαίνει υψηλότερη τελική ταχύτητα και καλύτερη ικανότητα ελιγμών. Το σύνθετο ζυγίζει περίπου 50% λιγότερο από τον ισοδύναμο χάλυβα αντοχής. Ο γωνιακός σχεδιασμός του ανατροπέα του Visby μειώνει την υπογραφή του ραντάρ. Ο Jan Nilsson, ένας από τους σχεδιαστές, είπε στο BBC News Online: “Μπορούμε να μειώσουμε τη διατομή του ραντάρ κατά 99%. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι 99% αόρατο, σημαίνει ότι έχουμε μειώσει το εύρος ανίχνευσης.” Η κάννη του πυροβόλου των 57 χλστ. μπορεί να διπλωθεί στον πυργίσκο για να μειωθεί η διατομή του. Υπάρχουν σχέδια για πρόσθετες βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα, ειδικά για τις ράγες του καταστρώματος και τους ιστούς.
Έχει ίσως το χαμηλότερο RCS από πολεμικά πλοία στον κόσμο, υψηλότατη ταχήτητα χάρη στους κινητήρες με διάταξη συνδυασμένου στροβίλου ντίζελ ή αερίου (CODOG) για υψηλές ταχύτητες και δύο κινητήρες ντίζελ για χαμηλή ταχύτητα. Οι κινητήρες συνδέονται με δύο κιβώτια ταχυτήτων, οδηγώντας δύο προωθητές υδροβολής. Οι ντίζελ συγκρατούν το σκάφος στους 15 κόμβους, ενώ οι τουρμπίνες μπαίνουν όταν πρέπει να κάνει 35 κόμβους ή καλύτερα, ενώ χάρη στο χαμηλό της βύθισμα, μπορεί και επιχειρεί σε όλων των ειδών τις θάλασσες, και αν κρίνουμε από τις επιχειρησιακές του επιδώσεις στη Βαλτική, το πλοίο δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να επιχειρήσει στο Αιγαίο.
Τα σκάφη Visby δεν ήταν αρχικά εξοπλισμένα με πυραυλικό σύστημα αεράμυνας, αλλά αργότερα μπορούσαν να εξοπλιστούν με ένα. Έχει αναφερθεί ότι η σουηδική κυβέρνηση επέλεξε το πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος Umkhonto, που παράγεται από την Denel της Νότιας Αφρικής. Το Umkhonto έχει υπέρυθρη καθοδήγηση, εμβέλεια 12 km και οροφή 10.000 m. Το σύστημα μπορεί να εμπλέξει έως και οκτώ στόχους. Οι κορβέτες είναι εξοπλισμένες με οκτώ αντιπλοϊκούς πυραύλους Saab Bofors Dynamics RBS 15 mk2. Το RBS 15 mk2 χρησιμοποιεί ενεργό ραντάρ Ku-band και έχει εμβέλεια άνω των 200 km. Ο πύραυλος έχει υψηλή υποηχητική ταχύτητα, 0,9 Mach, και είναι οπλισμένος με κεφαλή 200 κιλών. Οι πύραυλοι θα εγκατασταθούν κάτω από το κατάστρωμα και θα εκτοξευθούν μέσω ειδικών καταπακτών για να διατηρηθεί η μυστικότητα του σκάφους. Η διαχείριση των καυσαερίων των πυραύλων θα γίνεται σε ξεχωριστά κανάλια. Η Saab ανέλαβε σύμβαση από τις Σουηδικές Ένοπλες Δυνάμεις για την ανάπτυξη και την παραγωγή του αντιπλοϊκού συστήματος πυραύλων επόμενης γενιάς για τις κορβέτες τον Μάρτιο του 2017. Ο πύραυλος συνδυάζει τις δυνατότητες του RBS15 με βελτιωμένες δυνατότητες, όπως βελτιωμένο βεληνεκές μάχης, χαμηλότερη μάζα και αναβαθμισμένος seeker.
Το Visby είναι εξοπλισμένο με μια σουίτα εκτοξευτών χειροβομβίδων πυραύλων ASW 127 χιλιοστών, εκτοξευτήρες βάθους και τορπίλες. Υπάρχουν τρεις σταθεροί σωλήνες τορπιλών 400 mm για τις ανθυποβρυχιακές τορπίλες Saab Underwater Systems Tp 45. Το Visby είναι εξοπλισμένο με πιστόλι γενικής χρήσης Bofors 57mm 70 SAK mkIII. Το όπλο έχει ένα πλήρως αυτόματο σύστημα φόρτωσης που περιέχει 120 φυσίγγια έτοιμες για βολή πυρομαχικών. Το όπλο εκτοξεύει έως και 220 σφαίρες το λεπτό σε μέγιστο βεληνεκές 17.000 μέτρων.
Η Visby αποτελεί μια πολύ φθηνή και καλή επιλογή για το ΠΝ, καθώς διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά κορβέτας, και με την προσθήκη ενός συστήματος αεράμυνας, πιθανόν ένα RAM και ίσως Mk41 για ESSM, θα εξελίσονταν σε μια πολύ potent threat για το τουρκικό ναυτκό, και θα ήταν ευκαιρία για συμπαραγωγή του πλοίου στην Ελλάδα, κάτι που θα αφήσει μόνο θετικά αποτελέσματα στην χώρα και ειδικά στο ΠΝ.
Doha-class corvette
Οι κορβέτες κλάσης Doha, σχεδιασμένες σύμφωνα με τους κανόνες RINAMIL, θα είναι εξαιρετικά ευέλικτες και ικανές να εκτελούν διαφορετικά είδη εργασιών, από επιτήρηση με δυνατότητες θαλάσσιας διάσωσης έως μαχητικά πλοία. Θα έχουν μήκος περίπου 107 μέτρα, πλάτος 14,70 μέτρα και θα είναι εξοπλισμένα με μονάδα συνδυασμού ντίζελ και ντίζελ (CODAD), με μέγιστη ταχύτητα 28 κόμβων. Οι μονάδες θα μπορούν να φιλοξενήσουν 112 άτομα επί του σκάφους.
Επιπλέον, οι κορβέτες θα μπορούν να χειρίζονται ταχύπλοα όπως το RHIB (Rigid Hull Inflatable Boat) μέσω πλευρικών γερανών ή ράμπας έλξης που βρίσκεται στην μακρινή πρύμνη. Το κατάστρωμα πτήσης και το υπόστεγο έχουν μέγεθος για να φιλοξενήσουν ένα ελικόπτερο NH90. Θα φέρουν συνολικά 16 πυραύλους Aster 15/30, 8 SSMs Exocet MM40 Block 3 anti-ship missiles, 2 × 2 Marlins τηλεχειριζόμενα όπλα και 1 × RIM-116 Rolling Airframe Missile (RAM) Block 1, 21 βλημάτων.
Στα ηλεκτρονικά φέρει: Thesan sonar αποφυγής ναρκών, Kronos main radar system, Athena combat system και 4 Sylena Mk2 εκτοξευτές decoys, γργονός που δίνει στο πλοίο περιορισμένες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, κάτι που μπορεί να διορθωθεί με την προσθήκη σουίτας ηλεκτρονικού πολέμου (ESM/ECM), κάτι που όμως στην περίπτωση του ΠΝ θα αύξανε αρκετά το κόστος των πλοίων.
Εν κατακλείδι:
Είδαμε όλες τις επιλογές για το ΠΝ, πιθανόν να υπάρχουν και άλλες που ξεχάσαμε να αναφέρουμε, όμως δεσμευόμαστε να επανέλθουμε με το τρίτο και τελευταίο μέρος αυτής της σειράς, που θα είναι και το συμπερασματικό κομμάτι από αυτή την ανάλυση.
ArrayΝέες Κορβέτες για το ΠΝ (Γ’ Μέρος): Η βέλτιστη επιλογή και οι αξιόλογες προτάσεις