Εχθρός εντός των πυλών

Του Σταύρου Λαφατζή

Κάθε χρόνο γινόμαστε μάρτυρες σε μια πύρινη λαίλαπα. Μεγάλες πυρκαγιές σε πολλά διάσπαρτα μέρη ανά την χώρα απειλούν, και καταστρέφουν τεράστιες δασικές εκτάσεις γης, δημόσιες περιουσίες, σπίτια και κόποι μιας ζωής, παραδίνονται στις φλόγες. Με τους ανέμους που επικρατούν στο Μεσογειακό κλίμα της Ελλάδας να διευκολύνει την καταστροφή αυτή. Θα έλεγε κανείς ότι είμαστε ο κατάλληλος τόπος για το ‘’έγκλημα’’ αφού και οι δασικές εκτάσεις της χώρας είναι δύσβατες λόγο της ορεινής γεωγραφίας της Ελλάδας, με αποτέλεσμα το έργο της πυρόσβεσης να γίνεται δύσκολο.

Ας πάμε όμως στις δυνατότητες της χώρας μας. Η Ελλάδα έχει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους εναέριας πυρόσβεσης στον πλανήτη, οι Ιταλοί έχουν λιγότερα αεροπλάνα από τα δικά μας απλώς ο στόλος είναι νεότερος. Οι Γάλλοι έχουν το μεγαλύτερο στην Μεσόγειο, αλλά καλύπτουν μεγάλη ενδοχώρα. Οι Ισπανοί έχουν το ίδιο αριθμό με εμάς. Οι Πορτογάλοι που καίγονται κάθε χρόνο, δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν. Οι Τούρκοι έχουν σοβαρό πρόβλημα και δεν νοίκιασαν φέτος. Με λίγα λόγια οι χώρες που διαθέτουν εναέρια μέσα παγκοσμίως να είναι μετρημένες, και αν προσθέσουμε τον Καναδά με την Αυστραλία θα καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλή θέση αν συμπεριλάβουμε τα 86 σε αριθμό εναέρια μέσα της χώρας μας την στιγμή που άλλες χώρες μεγαλύτερες από εμάς δεν διαθέτουν ούτε καν 86 πολεμικά αεροσκάφη, πόσο μάλλον να διαθέτουν εναέρια πυροσβεστικά. Τι συμβαίνει όμως και η χώρας μας ‘’παράγει’’ περισσότερες πυρκαγιές απ’ ότι ελαιόδεντρα; Με τις περισσότερες από αυτές να ξεσπούν ταυτόχρονα με διαφορά 30’-40’ λεπτών, θα έλεγε κανείς ότι τις έβαλε κάποιος επίτηδες. Ή μήπως ισχύει; Υπάρχουν διάφορες μορφές πολέμου, κυβερνητικός, υβριδικός, οικονομικός, εμπορικός κ.τ.λ.

Η χώρας μας την τελευταία εικοσαετία δέχεται ασύστολα και ασταμάτητα έναν άνανδρο υβριδικό πόλεμο με σκοπό την κοινωνική και πολιτική αστάθεια της χώρας μας Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή λοιπόν. Σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής της χώρας τα σώματα ασφαλείας Αστυνομία-Πυροσβεστική έχουν ως αποστολή την φύλαξη υψηλούς σημασίας υποδομών (ΔΕΗ, Ύδρευση πόλεων, ΟΤΕ κ.τ.λ.) την διατηρήσει της κοινωνικής ομαλότητας, καθώς και την διαφύλαξη και προστασία του εφοδιασμού-μεταφορών προς το πεδίο του πολέμου. Έτσι ώστε να μην υπάρχει άλλο ‘’μέτωπο’’ εκτός από αυτό που μάχεται ο Στρατός. Η Ελλάδα δεν διαθέτει ανοιχτό μέτωπο στο εσωτερικός της όπως άλλες χώρες (Τουρκία) με αποτέλεσμα όλες οι δυνάμεις της χώρας να εστιάζουν στον εισβολέα. Αυτό είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα για μια χώρα, να υπάρχει ομοψυχία και ενότητα σε καιρούς όπου η εκάστοτε κυβέρνηση αλλά και ίδιος ο λαός θα έχει να αντιμετωπίσει διάφορες μορφές πολέμου και απειλών, όπως και αναφέραμε προηγουμένως. Οπότε, ο ορκισμένος και αιώνιος εχθρός της χώρας μας πρέπει να δημιουργήσει ένα ακόμη μέτωπο στο εσωτερικό μας, μια ‘’πέμπτη φάλαγγα’’ όπως λένε στην γλώσσα του Στρατού, ώστε να υπάρξει κοινωνική αναταραχή, αγανάκτηση και γιατί όχι πολιτική αστάθεια. Αυτό γίνετε με την βοήθεια πληροφοριοδοτών (με μίσθωση) είτε καλά εκπαιδευμένων ατόμων από υπηρεσίες πληροφοριών, είτε με πληροφοριοδότες ‘’μιας χρήσης’’ (Τουρίστες, Μετανάστες).

Στην δεύτερη περίπτωση όπως είναι φυσικά οι υπηρεσίες πληροφορίων εκμεταλλεύονται την προσφυγική κρίση του 2015 εξαιτίας της αποτυχημένης μεταναστευτικής πολιτικής του Σύριζα ‘’ανοιχτά σύνορα’’ στρατολόγησαν με βασικό κριτήριο το θρήσκευμα πληροφοριοδότες ‘’μιας χρήσης’’ ώστε να τους παρέχουν κατάλληλες πληροφορίες. Κάπου εδώ να αναφέρουμε πως καμία απολύτως σχέση δεν έχουν οι νοικοκύρηδες μετανάστες που δουλεύουν και ζουν χρόνια με τις οικογένειες τους στην χώρα μας, με τους προαναφερθέν. Για αυτό τον λόγο πρέπει να υπάρχει ταυτοποίηση, για αυτό τον λόγο πρέπει να υπάρχει φύλαξη των συνόρων, διότι ο εχθρός θα δράσει πρώτα στο εσωτερικό, ‘’εντός των πυλών’’. Θα αναρωτηθεί κανείς, μα καλά θα πάμε σε πόλεμο και δρουν στο εσωτερικό πρώτα, η απάντηση είναι πως τα σώματα ασφαλείας τεστάρονται συνεχώς από τον εχθρό. Ο εχθρός θέλει να μάθει χρόνο αντίδρασης, μέσα ψυχολογική κατάσταση, συγχρονισμό υπηρεσιών, καθώς και το πολιτικό κλίμα που επικρατεί στην χώρα. Για αυτό, σε αυτές τις καταστάσεις όπου η χώρα δέχεται έναν υβριδικό πόλεμο και τα σώματα ασφαλείας δίνοντας τον δικό τους αγώνα προστασίας της χώρας, άλλα και απάντηση σε κάθε εχθρική σκέψη προς τον λαό μας, πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις να είναι μαζί και όχι σε χαρακώματα. Θα σας θυμίσω πως στις 19/7/2022 στην Σαλαμίνα ξεκίνησαν δύο φωτιές με διαφορά τριάντα λεπτών η μία με την άλλη. Ας δούμε τι υπάρχει στην Σαλαμίνα, μα φυσικά ο στόλος του πολεμικού Ναυτικού καθώς και απέναντι βρίσκεται το Κέντρο Εκπαίδευσης των Ειδικών Δυνάμεων.

Δεν είναι όμως ο μοναδικός “στρατηγικός στόχος” για τους “πυροτρομοκράτες”. Άλλος ένας στόχος στις 22/7/2022 ήταν ο Έβρος και τα πυκνώδη δάση της Δαζιάς, με την ΕΛ.ΑΣ στην Αλεξανδρούπολη να προχωράει σε 4 συλλήψεις υπόπτων για εμπρησμό. Θα μου πείτε τι σχέση έχει όλο αυτό με στρατηγικούς στόχους, έχει και παραέχει, καθώς η χώρα διαθέτει υπεροπλία στον Έβρο και λόγο της γεωμορφολογίας της περιοχής να γίνετε αδιαπέραστο από επιθετικές ενέργειες. Την ίδια στιγμή που απέναντι από τον Έβρο υπάρχει μια τεράστια πεδιάδα προς μελλοντική “εξερεύνηση” από το Δ’ Σώμα Στρατού. Για να πάμε τον χρόνο λίγο πίσω, το καλοκαίρι του 2007 όπου η χώρα για καιγότανε από άκρη σε άκρη. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στο διάγγελμα του της 25ης Αύγουστου του 2007 για την κήρυξη ολόκληρης της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης με την συνοδεία της φράσης ότι “τόσες πολλές εστίες φωτιάς την ίδια ώρα σε τόσα μέρη της χώρας δεν μπορεί να είναι σύμπτωση” και με την πολλαπλή χρήση του όρου “μάχη” καλώντας παράλληλα σε “συναγερμό”, “συστράτευση” και <<αυτοθυσίας>> για την προστασία της πατρίδας από την καταστροφή είναι η χαρακτηριστικότερη φωτογραφία του κλίματος εκείνης της εποχής.

Επιπρόσθετα από μόνη της η ενεργός εμπλοκή του υπουργείου Άμυνας στη διαχείριση της κρίσης, αλλά και η απόφαση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης να επικηρύξει έναντι χρηματικής αμοιβής που ξεκινούσε από τις 100.000 ευρώ και έφτανε το 1.000.000 ευρώ για την παροχή πληροφοριών στις αρμόδιες αρχές που θα οδηγήσουν στην αποκάλυψη και σύλληψη “μελών εγκληματικής οργάνωσης” είναι δηλωτικά ενός πολεμικού κλίματος εκείνης της περιόδου. Ένα χρόνο μετά, το 2008 τα σκήπτρα της προστασίας της χώρας από την “ασύμμετρη απειλή” παίρνει η ΕΛ.ΑΣ με τα βίαια επεισόδια Αναρχικών-αντιεξουσιαστών στο κέντρο των Αθηνών να δρουν κατά εντολή όπου και όταν πρέπει. Όλοι μας ξέρουμε το τέλος αυτής “Χολιγουντιανής” περιπέτειας που και ο Ντανιέλ Κρεγκ θα ζήλευε, η χώρα οδηγείτε για δεύτερη φορά σε πρόωρες εκλογές μετά από του 2007. Πιθανόν κάποιος να ικανοποιήθηκε πριν 15 χρόνια το 2007-08 και σκέφτεται να επαναλάβει την ίδια συνταγή, την αποσταθεροποίηση της χώρας χρησιμοποιώντας ως “δούρειο ίππο” την κλιματική κρίση.