Υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση στο χώρο των στρατιωτικών αναλυτών για τυχόν Ελληνοτουρκική σύγκρουση, πριν προλάβει η Ελλάδα να παραλάβει τις FDI και Gowind που έχει στόχο. Πολλοί μάλιστα φοβούνται ότι ένα τέτοιο σενάριο πιθανόν να ενισχυθεί από την ανάγκη της Τουρκίας να δημιουργήσει τετελεσμένα στην Αν. Μεσόγειο, πριν το ΠΝ είναι σε θέση να αντιδράσει. Θεωρήσαμε έτσι καλή ευκαιρία να αναλύσουμε το πως θα έμοιαζε μια, όχι και τόσο μακρινή σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας.
Καταρχάς θα θέσουμε κάποιους κανόνες για το σενάριο μας:
Η εξωτερική βοήθεια θα είναι η ελάχιστη δυνατή και θα προέλθει από συμμάχους διμερών σχέσεων, και όχι από οργανισμούς όπως η ΕΕ ή το NATO.
Η σύγκρουση θα είναι πολύ σύντομη και θα αφορά Έβρο-Αιγαίο-Αν. Μεσόγειο-Κύπρο, καθώς μια σύγκρουση σε ένα από αυτά τα μέτωπα θα έχει ripple effects και στα υπόλοιπα.
Θα θεωρήσουμε ότι θα υπάρξει μια περίοδος παρατεταμένης έντασης, αντίστοιχης της περιόδου Φεβρουαρίου 2020 – Οκτωβρίου 2020.
Το ηθικό των δύο πλευρών θα είναι το ίδιο.
Η Τουρκία θα έχει ελαφρώς μικρότερες διαθεσιμότητες στα αεροσκάφη της, ένεκα των κυρώσεων από τις ΗΠΑ και τις διαρκείς επιχειρήσεις της Τουρκικής Αεροπορίας στην Συρία, το Β. Ιράκ και την Αρμενία.
Το ΠΝ δεν θα διαθέτει κάποια από τις μεγάλες μονάδες επιφανείας που έχει παραγγείλει, καθώς η πρώτη FDI θα είναι έτοιμη το 2025 και η πρώτη Gowind το 2024, αλλά θα έχει στην διάθεση του τις 2 ολλανδικές φρεγάτες κλάσης Μ, λόγω της πολιτικής πίεσης της ΕΕ.
Το Τουρκικό Ναυτικό δεν θα έχει κάποια από τις Class I, καθώς εκκρεμεί το ζήτημα των αντιαεροπορικών πυραύλων του.
Η ΠΑ θα διαθέτει επιχειρησιακά τα Rafale της (σχεδόν όλα), και λόγω της έντασης, θα καθυστερήσει η απόσυρση των Mirage 2000 EGM/BGM και θα έχει στη διάθεση της τα Spice 1000/2000. Επίσης η ΠΑ θα διαθέτει 30-40 F-16 Viper μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Το Τουρκικό Ναυτικό θα έχει σε επιχειρησιακή διαθεσιμότητα τα 2 πρώρα Type 214T που διαθέτει, και τα Ελληνικά θα έχουν τις νέες τορπίλες Sea Hake Mod 4 και τις αναβαθμισμένες SUT-4.
Η Τουρκική ΠΑ θα έχει στη διάθεση της το Kuzgun και το υπάρχον σύνολο των βαλλιστικών πυραύλων της, όπως και τον Atmaca στην έκδοση εδάφους-εδάφους, θα διαθέτει επίσης μη-επιχειρησιακά μερικά (10-15) από τα Su-25 που θέλει να παραγγείλει, ενώ τέλος θα έχει παραλάβει τα πρώτα HiSAR-O και η πυροβολαρχία S-400 θα είναι σε περιορισμένη επιχειρησιακή ικανότητα.
Το σενάριο θα κρατήσει 3 μέρες, το καλοκαίρι του 2023, κάπου στα μέσα Ιουλίου, πχ 14-17 Ιουλίου.
Το βασικό σκέλος της ανάλυσης μας θα είναι οι κινήσεις που θα κάνουν οι δύο πλευρές, πριν ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις, δηλαδή το πως θα αναπτυχθούν οι δύο στρατοί, κάτι που θα παίξει καίριας σημασίας ρόλο στην σύγκρουση. Εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίξει και το early warning capability της κάθε πλευράς, καθώς όπως έχουμε δει σε όλους τους πολέμους ανά τις εποχές, αυτό καθόριζε την διαφορά μεταξύ της νίκης και της ήττας: Η πληροφορία και η άμεση αναμετάδοση της στους δέκτες, βασικό στοιχείο στον δικτυοκεντρικό πόλεμο, όπως είδαμε και στους πολέμους του Κόλπου, στο Αφγανιστάν, και στη Συρία.
Χάρτης της περιοχής (Πηγή: The Sun)
Τουρκικό σχέδιο:
Ελλάδα και Τουρκία άρα θα θέσουν ως άμεση προτεραιότητα, την αύξηση των διαθεσιμοτήτων σε εναέρια και θαλάσσια μέσα, σε αυτό τον τομέα πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα τα πάει καλύτερα, καθώς οι συμφωνίες που έχει συνάψει, τόσο με την Γαλλία, όσο και με τις ΗΠΑ, έρχονται σε αντίθεση με την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, η οποία μέσω των διαρκών προκλήσεων, αλλά και των πολεμικών επιχειρήσεων που διεξάγει σε Συρία, Αρμενία και Λιβύη, έχει απομονωθεί διπλωματικά και εξοπλιστικά, κάτι που εν μέρει θα καλύψει με τουρκικά υποσυστήματα, αλλά όχι στον βαθμό που διαφημίζει η τουρκική πολεμική βιομηχανία. Οπότε πέρα από τις κορβέτες κλάσης Ada, η Τουρκία δεν θα μπορεί να επιδιορθώσει με μεγάλη ταχύτητα πλοία της που δύναται να βγουν εκτός μάχης.
Στο θέμα των F-16 και των F-4 Terminator, η Τουρκία θα έχει ένα ποσοστό 50-55% διαθεσιμοτήτων στα εναέρια μέσα της, γεγονός που θα περιορίσει την δράση της στην Αν. Μεσόγειο, και την ενδοχώρα της Τουρκίας, όπου θα έχει και την υποστήριξη των τουρκικών AWACS και της τουρκικής αεράμυνας. Η Τουρκική αεροπορία θα επιχειρεί μόνο κατά των νησιών του Αν. Αιγαίου, ενώ θεωρούμε δεδομένο ότι θα χρησιμοποιηθούν οι βαλλιστικοί πύραυλοι SOM και τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά Kuzgun κατά των νησιών, σε μια προσπάθεια να αποδυναμωθούν οι ελληνικές άμυνες. Τέλος δεδομένο πρέπει να θεωρηθεί ότι το Καστελόριζο θα δεχτεί πυρά από την τουρκική αεροπορία και το πυροβολικό, και θα ισοπεδωθεί, λίγο πριν έρθουν οι Τούρκοι κομάντο.
https://www.youtube.com/watch?v=8yTRVwrJz4U
Η Τουρκία θα προσπαθήσει να δώσει έμφαση στις αεροναυτικές επιχειρήσεις στο Καστελόριζο και στην Κύπρο, όπου και θεωρεί ότι έχει το πλεονέκτημα. Το τουρκικό ναυτικό επίσης θα κινηθεί σε μια αντίστοιχη φιλοσοφία και θα προσπαθήσει να αποβιβάσει όσο το δυνατόν ταχύτερα δυνάμεις στο σύμπλεγμα, όπως επίσης και να μεταφέρει εφόδια και δυνάμεις στην Κύπρο, ώστε να είναι έτοιμη για μία τυχόν επίθεση της ΕΦ. Με τις διαθεσιμότητες του τουρκικού ναυτικού να είναι σε καλά επίπεδα, καθώς η Γερμανία διατηρεί ακόμα καλές σχέσεις με την Τουρκία, και αν και δεν θα την βοηθήσει, θα της παρέχει ότι χρειαστεί μέχρι και πριν την αρχή του σεναρίου μας.
Συνολικά η Τουρκία θα διαθέσει 5 φρεγάτες (2 Yavuz, 1 Barbaros και 2 Gabya), 4 κορβέτες (2 Ada και 2 Burak) και 4 ΤΠΚ (Kilic) για πόλεμο επιφανείας και αποκλεισμό του συμπλέγματος, ενώ πιθανόν να χρησιμοποιήσουν και 2 υποβρύχια (209/1400), καθώς θα χρειάζεται να μπορούν να χτυπήσουν και με τορπίλες, πέρα από πυραύλους. Συνολικά η ναυτική δύναμη που θα στείλει η Τουρκία στο Καστελόριζο θα είναι η μεγαλύτερη από την εποχή της εισβολής στην Κύπρο, το καλοκαίρι του 1974.
Επάνω και κάτω 2 Kilic II και στη μέση μία Kilic I
Στο θέμα των χερσαίων επιχειρήσεων, η 3η Στρατιά θα είναι απασχολημένη ως επί το πλείστο στη Συρία, οπότε η 2η Στρατιά θα αποσπάσει μονάδες στην Θράκη και στην Κύπρο, ώστε να ενισχυθεί η Τουρκική παρουσία στο νησί και να ενισχύσει τις τουρκικές δυνάμεις στο νησί. Το κύριος βάρος του τουρκικού σχεδίου θα αναλάβει όμως η Στρατιά Αιγαίου, η οποία θα εμπλέξει στο Αιγαίο και στο Καστελόριζο, τουλάχιστον 2 αερομεταφερόμενες/κομάντο ταξιαρχίες από τις συνολικά 10 της Τουρκίας, μία στο Καστελόριζο και μία ακόμα η οποία θα αποβιβάσει τούρκους κομάντο σε βραχονησίδες σε ολόκληρο το Αιγαίο, την ώρα που το τουρκικό πυροβολικό θα εμπλέκει το αντίστοιχο Ελληνικό σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, και τον Έβρο.
Στόχος της Τουρκίας σε ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι να κατακτήσει εδάφη, όσο να δημιουργήσει τετελεσμένα σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο και να αναγκάσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει το Καστελόριζο, και εν τέλη την Κύπρο. Το Mavi Vatan είναι το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας και το μόνο που στέκεται εμπόδιο στο δρόμο του είναι το Καστελόριζο.
Hand Out photo dated Auguts 26, 2020 of the Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Winston S. Churchill (DDG 81), not pictured, executes a passing exercise with Turkish Navy frigates TCG Barbaros (FF 244) and Burgazada (F 513) in the Mediterranean Sea. Tension is simmering in the waters of the Eastern Mediterranean as Greece and Turkey, NATO allies but historic rivals, inch toward a possible military confrontation that could end up engulfing the region. Naval vessels from both countries made a show of force in the contested region of the Eastern Mediterranean this week as a race for gas and oil reserves adds a new point of friction to old disputes. U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Louis Thompson Staats IV via ABACAPRESS.COM
Ελληνικό σχέδιο:
To Ελληνικό σχέδιο θα συνάδει με την συνολική εξωτερική πολιτική της χώρας, μη περιμένετε δηλαδή να δείτε σενάριο τύπου “Πόλεμος των 6 ημερών”, αυτά απαιτούν πολιτικό κόστος και χώρες που είναι έτοιμες να θυσιάσουν τα πάντα για να νικήσουν, και η Ελλάδα δεν είναι μια τέτοια χώρα. Αντίθετα η Ελλάδα θα επικεντρώσει τις προσπάθειες της στο να πετύχει αεροναυτική άρνηση περιοχής στο σύμπλεγμα της Μεγίστης, ενώ το ΠΝ θα προσπαθήσει να κλείσει τον τουρκικό στόλο στα Δαρδανέλια και να χτυπήσει μια αποβατική δύναμη που θα δοκιμάσει να επιτεθεί σε ελληνικά νησιά.
Η ΠΑ θα έχει καλύτερες διαθεσιμότητες στα F-16 της από την Τουρκία, περίπου 60-65% τουλάχιστον, καθώς όπως πρέπει να λάβουμε δεδομένο ότι θα υπάρξει έκτακτη προμήθεια ανταλλακτικών από τις ΗΠΑ, διότι ένας πόλεμος ή έστω μια τοπική σύγκρουση, δε έρχεται σε ένα βράδυ, αλλά χτίζεται χρονικά βήμα-βήμα, αυτό είδαμε και με το Σισμίκ, και με τα Ίμια (έστω αν και το περιστατικό έγινε σε πολύ μικρότερο διάστημα, υπήρχαν επεισόδια), και με την Κρίση των S-300 της Κύπρου, και πιο πρόσφατα με τον Έβρο και το Ορούκ Ρέις, πάντα υπάρχει μια περίοδος που όπως λένε οι Αμερικανοί “tensions are heating up”. Όσων αφορά τα Rafale, το καλοκαίρι του 2023 θα είναι πλήρως επιχειρησιακά και θα απολαμβάνουν 100% διαθεσιμότητες πριν από το σενάριο, ενώ τέλος τα Mirage 2000-5 θα έχουν εξίσου υψηλές διαθεσιμότητες, ένεκα της συμφωνίας FOS, αλλά και των διαθέσιμων EGM/BGM που θα αξιοποιηθούν, τόσο για ανταλλακτικά, όσο και για επιχειρήσεις, συμπληρώνοντας τα 2000-5, υπολογίζουμε διαθεσιμότητες στα -5 επιπέδου 50-55%.
Καίριας σημασίας ρόλο θα παίξει για την ΠΑ η δυνατότητα αξιοποίησης του πυραύλου αέρος-αέρος Meteor και του πυραύλου αέρος-εδάφους SCALP-EG, ώστε από την μία να εξουδετερωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα Τουρκικά F-16, και ταυτόχρονα να εξουδετερωθεί η τουρκική αεράμυνα και να χτυπηθούν οι τουρκικές αεροπορικές βάσεις. Την ίδια αποστολή θα έχουν και τα τουρκικά F-16, όμως κανένα από αυτά δεν μπορεί να συγκριθεί με το Rafale και το F-16V, όσο κι αν προσπαθούν οι Τούρκοι να μας πείσουν για το αντίθετο. Οπότε η Τουρκική αεροπορία δεν θα μπορεί να επιχειρεί πέραν των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ ακόμα και εκεί η Ελληνική αεράμυνα θα είναι αρκετή για να αποθαρρύνει τους Τούρκους πιλότους από μαζικές επιθέσεις.
Το ΠΝ, χωρίς τις κύριες μονάδες επιφανείας που περιμένει από την Γαλλία, θα αναγκαστεί να περιοριστεί στον αγώνα για να κρατήσει το Αιγαίο και το Καστελόριζο, και αυτό έχει σημασία, καθώς σε άλλη περίπτωση η ΕΦ θα είχε την δυνατότητα σταθερής ροής ενισχύσεων από την Ελλάδα και θα είχε την ευκαιρία να αντεπιτεθεί στο νησί, υπό την στήριξη του ΠΝ με τις FDI. Ας επανέλθουμε όμως στο ΠΝ, οι 7 παλιές φρεγάτες S είναι για πέταμα, to put bluntly. Ειδικά οι 3 παλιές S μετά από χρόνια εγκατάλειψης είναι σε πολύ κακή κατάσταση, γι’ αυτό και το ΠΝ θα προκρίνει άμεσα την αγορά 2 μεταχειρισμένων ολλανδικών φρεγατών τύπου Μ, και αν και το ολλανδικό ναυτικό ανέφερε αποδέσμευση των πλοίων το 2026, πολιτικές πιέσεις θα ασκηθούν στα σίγουρα σε περίπτωση κρίσης για μεταφορά των πλοίων στην Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ, και θεωρούμε ότι οι Ολλανδοί θα αποδεσμεύσουν τα πλοία προς την Ελλάδα, καθώς η Τουρκία πλέον θα απειλεί ευθέως όλη την ΕΕ, και όχι μόνο την Ελλάδα.
Το ΠΝ θέλει να κρατήσει το νησί, αλλά και να μη τα καταφέρει, θέλει να κάνει την τουρκική αεροπορία και ναυτικό, να ματώσουν για αυτό, οπότε στην περιοχή θα αναπτυχθεί δύναμη η οποία θα θυμίζει πολύ την διάταξη των πλοίων το καλοκαίρι του 2020: 3 φρεγάτες (μία ΜΕΚΟ, μία Μ και μία Elli), 4 υποβρύχια (2 Τ214 και 2 Τ-209), 6 ΤΠΚ (3 Super Vita, 2 La CombattanteIIIb, 1 La CombattanteIIa), για να αποτρέψουν έναν αποκλεισμό του νησιού από την υπόλοιπη Ελλάδα, φροντίζοντας πάντα να μένουν σε απόσταση από τις ακτές της Τουρκίας που θα έχουν Atmaca.
Οι επιχειρήσεις στην ξηρά θα περιοριστούν σε ανταλλαγή πυροβολικού μεταξύ Των Τούρκων και των Ελλήνων, ενώ θεωρούμε δεδομένο ότι η ΠΑ σε δεύτερο χρόνο θα αρχίσει με την σειρά της να κυνηγάει τα τουρκικά πυροβόλα και να χτυπάει τον τουρκικό στόλο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ένα Rafale που θα απογειωθεί από το Καστέλι στην Κρήτη θα έχει δυνατότητα μεταφοράς 4 SSMs (anti-ship missiles) AM-39 Block II Exocet, οπότε μια δύναμη με μόλις 4 αεροπλάνα θα έχει δυνατότητα εκτόξευσης 16 βλημάτων ταυτόχρονα, με την MBDA να αναφέρει ότι το Rafale μπορεί να φέρει έως και 13 (!) κατευθυνόμενα όπλα επιπέδου AM-39.
Το Ελληνικό σχέδιο επί της ουσίας θα είναι να ισοπεδώσει τον τουρκικό στόλο στην περιοχή, και σε δεύτερο χρόνο να στείλει ειδικές δυνάμεις της Α’ ΜΑΚ να ανακαταλάβουν το νησί, καθώς οι αντικειμενικοί στόχοι θα έχουν επιτευχθεί, και το νησί χωρίς την προστασία του τουρκικού ναυτικού ή/και του S-400, θα είναι πρακτικά αβοήθητο. Το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα στο σενάριο μας θα είναι ο χρονικός περιορισμός, και η μεταφορά των ειδικών δυνάμεων στο νησί μετά την πρώτη φάση της σύγκρουσης, ουσιαστικά για ανακατάληψη της νήσου.
Πλοία του ΠΝ σε άσκηση
13 Ιουλίου 2023, 2 μέρες για την D–Day (D-2)
Ακολουθώντας το παράδειγμα των Συμμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα χωρίσουμε την ανάλυση μας σε μέρες πριν την D-Day, την ημέρα που θα αρχίσουν οι εχθροπραξίες.
Έπειτα από μήνες έντασης και παραβιάσεων, Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται επί ποδός πολέμου, με τις δύο χώρες να είναι έτοιμες να υπερασπιστούν τα εθνικά τους δίκαια με κάθε κόστος, ειδικά η Τουρκία. Οι τουρκικές μονάδες έχουν μετακινηθεί υπό άκρα μυστικότητα στις θέσεις τους, με την Ελληνική Κυβέρνηση να ενημερώνεται για αυτές τις κινήσεις και τους στρατιωτικούς να προειδοποιούν ότι η Ελλάδα πιθανόν να απωλέσει εθνικό έδαφος εάν δεν κηρυχθεί κίτρινη επιστράτευση.
Κάθε προσπάθεια της ΕΕ και των ΗΠΑ να έρθουν σε επικοινωνία με την Τουρκία αποτυγχάνει και το μεσημέρι η Τουρκία ανακαλεί τους πρέσβεις της από την Αθήνα, λίγες ώρες αργότερα η Αθήνα πράττει το ίδιο και κηρύττει κίτρινη επιστράτευση χωρίς να κάνει δηλώσεις στα κανάλια της Ελλάδας, την ίδια στιγμή που στην Τουρκία τα τουρκικά ΜΜΕ δείχνουν τον τουρκικό στρατό να κάνει ασκήσεις και να μετακινεί μονάδες προς τον Έβρο και τα νησιά.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός επικοινωνεί με τον Γάλλο και τον Αμερικανό ομόλογο του και τους μεταφέρει ότι η Ελλάδα «Θα υπερασπιστεί τα εθνικά της δικαιώματα στο Καστελόριζο μέχρι το τέλος…», κατά το βράδυ της ίδιας ημέρας οι Έλληνες δημοσιογράφοι μαθαίνουν για την επιστράτευση και οι Έλληνες σπεύδουν τα σούπερ μάρκετ να προμηθευτούν ήδη πρώτης ανάγκης, φάρμακα, κτλ., αντίστοιχες σκηνές βλέπουμε και στην Τουρκία, όπου οι κινήσεις του Τούρκου προέδρου, οδηγούν την τουρκική λίρα σε νέα ιστορικά χαμηλά επίπεδα και με τις πρεσβείες να καλούν τους ξένους πολίτες να αποχωρήσουν από τις δύο χώρες το συντομότερο. Λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα η Τουρκία αναγγέλλει NAVTEX γύρω από το Καστελόριζο σε ακτίνα 30 ναυτικών μιλίων για τις 15 Ιουλίου 2023.
Στο μέτωπο των Ενόπλων Δυνάμεων, πυρετώδεις είναι οι προετοιμασίες στο Πεντάγωνο για την επικείμενη κρίση, ο Α/ΓΕΕΘΑ επικοινωνεί με τους ομολόγους του σε ΗΠΑ και Γαλλία και ζητά στρατιωτική υποστήριξη άμεσα, σε επίπεδο ανταλλακτικών, βλημάτων, πυραύλων κτλ., με τις δύο χώρες να στέλνουν προς την Ελλάδα ότι διαθέτουν άμεσα, ενώ δεσμεύονται για στρατιωτική παρέμβαση σε περίπτωση που χρειαστεί. Τα ξημερώματα 13ης προς 14ης Ιουλίου A400 Atlas και C-17 μεταφέρουν μυστικά στην Ελλάδα εξαρτήματα και ανταλλακτικά για την ΠΑ και το ΠΝ, ενώ η Γαλλία στέλνει και μία πρώτη ομάδα SOF για την «υπεράσπιση της Γαλλικής πρεσβείας» όπως θα γραφτεί στον τύπο.
Όλες οι άδειες ανακαλούνται και οι δύο στρατοί τίθενται σε κατάσταση αντίστοιχη της νύχτας των Ιμίων.
Rafale C με configuration πολλαπλών ρόλων
14 Ιουλίου 2023 (D-1)
Σε Ελλάδα και Τουρκία επικρατεί αγωνία για την συνέχεια της σύγκρουσης, καθώς τα σούπερ μάρκετ έχουν ελλείψεις σε ήδη πρώτης ανάγκης. Αρχίζουν στην Τουρκία να φτάνουν ενισχύσεις από το Πακιστάν και την Αζερμπαϊτζάν σε μορφή ειδικών δυνάμεων, παρατηρητών, συμβούλων και υλικού, ειδικά Bayraktar UAVs τουρκικής προέλευσης, ανταλλακτικά για τα F-16 και επιπλέον SOM. Θεωρούμε σίγουρο ότι λόχοι ειδικών δυνάμεων των δύο χωρών θα εισχωρήσουν στα συντάγματα ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας, σχηματισμοί που έχουν πολύ μεγάλη πολεμική εμπειρία από την Συρία, το Αζερμπαϊτζάν και την Λιβύη, όπου πολέμησαν. Η τουρκική χωροφυλακή επίσης θα πάρει θέσεις μονάδων και θα επανδρώσει την άμυνα των παραλίων της Μικράς Ασίας. Η Τουρκία είναι πολύ πιθανό να ζητήσει όπλα ρωσικής προέλευσης από δορυφόρους της Ρωσίας όπως το Αζερμπαϊτζάν και η Γεωργία, ενώ στήριξη και παρατηρητές θα στείλει και η Ουκρανία.
Αυτές οι κινήσεις της Τουρκίας όμως δεν θα μείνουν δίχως απάντηση, καθώς ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα επικοινωνήσει με τον Γάλλο Πρόεδρο για ενεργοποίηση του συμφώνου άμυνας Ελλάδας-Γαλλίας, με τον Γάλλο πρόεδρο να στέλνει την Λεγεώνα των Ξένων στα νησιά, και να ετοιμάζεται στην Γαλλία η αρμάδα του Charles de Gaulle για να πλεύσει προς Κρήτη μαζί με τα 28 Rafale M που διαθέτει και με συνοδεία δύο φραγμάτων Horizon, δύο FREMM AAW και δύο ASW, συν υποστηρικτικά πλοία και στοιχεία μίας ταξιαρχίας μηχανοκίνητου πεζικού (πιθανότατα ένα σύνταγμα), μία δύναμη που θα αργήσει πολύ να συγκεντρωθεί και θα φτάσει στην Κρήτη μετά το πέρας της πρώτης μέρας τουλάχιστον. Αυτό που θα φτάσει στην Ελλάδα αμέσως είναι δύο πυροβολαρχίες SAMP/T, με δύο ραντάρ Ground Master 406 (GM406) και μία μοίρα Rafale F3R της Γαλλίας.
Κατά το απόγευμα ο Τουρκικός στόλος θα ξεκινήσει για το Καστελόριζο από τα λιμάνια της Αττάλειας και της Μερσίνης, την ίδια ώρα ο Ελληνικός στόλος θα αποπλεύσει από το λιμάνι της Σούδας για να πάρει θέσεις στο Καστελόριζο. Ο σχεδιασμός του ΠΝ θα βασιστεί στην εξουδετέρωση όσων περισσότερων τουρκικών μονάδων επιφανείας με το που σηκωθούν τα τουρκικά ελικόπτερα που θα μεταφέρουν τους τούρκους κομάντο. Οι τούρκοι θα προσπαθήσουν μέχρι την ύστατη στιγμή να μη ρίξουν τα Ελληνικά πλοία, και να πιστέψουν ότι πρόκειται για άσκηση, αλλά άσκηση με 20-30 ελικόπτερα…δύσκολο να υπάρξει.
Το βράδυ της 14ης προς 15ης Ιουλίου, όλα τα πλοία των αντιμαχόμενων πλευρών θα φτάσουν στον προορισμό τους και θα περιμένουν εντολές. Το ίδιο ισχύει και για τον Τουρκικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας και του Αιγαίου που θα ενωθούν στον Ελλήσποντο και θα βγουν στο Βόρειο Αιγαίο, με τα Ελληνικά και Γαλλικά αεροσκάφη να φορτώνουν τους AM-39 Exocet και να είναι έτοιμοι on a moment’s notice για scramble κατά του τουρκικού στόλου και της τουρκικής αεροπορίας. Από την απέναντι όχθη επικρατεί η ίδια ανυπομονησία, όταν κατά τις 03:00 έρχεται εντολή από το τουρκικό επιτελείο να ξεκινήσουν αεροπορικές επιδρομές με βαλλιστικούς πυραύλους κατά των αεροπορικών βάσεων και θέσεων της Ελλάδας (πχ Αη-Στράτης, κτλ.), την ίδια ώρα που τα τουρκικά ελικόπτερα έχουν φορτώσει τους τούρκους κομάντο, ενώ κάποιες τουρκικές βάρκες έχουν ξεκινήσει ήδη. Η πιο μεγάλη σύγκρουση στην σύγχρονη ιστορία της χώρας είναι προ των πυλών.
Γαλλικό Rafale σε άσκηση
15 Ιουλίου 2023 (D–Day)
UAV: Πριν ακόμα τα πρώτα τουρκικά μαχητικά βρεθούν στον αέρα, τουρκικά Bayraktar και Akinci κλείνουν τους πομπούς του ΝΑΤΟ που φέρουν και αρχίζουν τις ηλεκτρονικές παρεμβολές και τις επιθέσεις στα ραντάρ της ΠΑ, στην Αθήνα καταλαβαίνουν ότι η ώρα έχει φτάσει και ενεργοποιούν το σύνολο της αεράμυνας και βάλουν κατά των τουρκικών UAV καταρρίπτοντας πολλά από αυτά, την ίδια στιγμή δίνεται εντολή για scramble των ελληνικών μαχητικών και όλοι καταλαβαίνουν τι έχει συμβεί, η Τουρκία «διάβηκε τον Ρουβίκωνα» και σπεύδουν στα αεροπλάνα τους. Τα Τουρκικά UAV θα δεχτούν τέτοιο αριθμό απωλειών, που η χρήση τους σε επιχειρήσεις κρούσης θα περιοριστεί δραστικά και θα αναλάβουν ρόλο ανίχνευσης εχθρικών μονάδων κατά κύριο λόγο.
TB2 Bayraktar
Πυροβολικό: Την ώρα που οι Τούρκοι πιλότοι αρχίζουν να απογειώνονται και τα πρώτα Bayraktar να καταρρίπτονται, το τουρκικό και το ελληνικό πυροβολικό ανοίγουν πυρ κατά στρατηγικών και τακτικών στόχων σε Έβρο, Αιγαίο και Καστελόριζο. Το τουρκικό πυροβολικό σημαδεύει τα στρατόπεδα των Ελλήνων και τα λιμάνια, ενώ γίνεται αρκετή liberal χρήση του πυροβολικού και από τις δύο μεριές, με τα Ελληνικά ATACMS να εξουδετερώνουν τις τουρκικές ναυτικές βάσεις στη Σμύρνη και την Αλικαρνασσό, όπως επίσης και το αεροδρόμιο της Σμύρνης, απ’ όπου και πολλά Bayraktar είχαν σηκωθεί, με τους Τούρκους να χτυπούν το αεροδρόμιο της Ρόδου, τα λιμάνια των Ελληνικών νησιών, καταστρέφοντας τις Ελληνικές εγκαταστάσεις εκεί, με το Ελληνικό πυροβολικό μάχης να απαντάει με counter-artillery τακτικές, που αναγκάζουν τους Τούρκους να μειώσουν την αρχική μαζικότητα που είχαν. Στον Έβρο οι στρατιώτες που παίρνουν μέρος στην μάχη έχουν την αίσθηση ότι ζούνε μια αληθινή κόλαση, τα Ελληνικά MLRS (M-270, RM-70) έχουν πάρει εικόνα από τα IAI Heron της ΠΑ και ανοίγουν πυρ προς τις τουρκικές μονάδες με ρουκέτες GMLRS και με τα Panzer-2000, με τους τούρκους να απαντούν με βολές από τα Firtina, T-300, T-122, κατά των Ελληνικών θέσεων.
Ελληνικά Μ109 σε άσκηση, θα αποτελέσουν το βασικό όπλο του Ελληνικού Πυροβολικού
Στην διάρκεια της πρώτης μέρας και οι δύο στρατοί θα προσπαθήσουν να στείλουν ειδικές δυνάμεις πίσω από τις γραμμές του εχθρού ώστε να εντοπίσουν το αντίπαλο πυροβολικό και να δώσουν το στίγμα τους στο πυροβολικό και την αεροπορία. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η Ελλάδα θα λάβει σε αυτό το σενάριο επιπλέον ATACMS από τις ΗΠΑ, όπως επίσης και βλήματα για το πυροβολικό της, έτσι ώστε να μην επιτραπεί στην Τουρκία να αποκτήσει το πλεονέκτημα. Το ίδιο θα ισχύσει και με τα Ελληνικά Patriot, τα οποία και θα ενισχυθούν με βλήματα MSE και θα είναι σε θέση να καταρρίψουν τους εχθρικούς βαλλιστικούς πυραύλους, ενώ το τέλος της ημέρας θα βρει τις δυνάμεις και των δύο χωρών εξουθενωμένες και με βαρύτατες απώλειες στον Έβρο και τα νησιά, καθώς το Τουρκικό πυροβολικό θα δεχτεί μεν χτυπήματα από την ΠΑ και το ελληνικό πυροβολικό, αλλά θα ισοπεδώσει μεγάλο μέρος της Θράκης και όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
American M-270A1 MLRS
Ειδικές Δυνάμεις: Εκείνες τις κρίσιμες πρώτες ώρες, τούρκοι κομάντο θα αποβιβαστούν σε πολλαπλές βραχονησίδες ταυτόχρονα και σε πολλές θα έρθουν σε σύγκρουση με τα Ελληνικά ΟΥΚ σε μάχες σώμα με σώμα, ενώ αρκετές ομάδες θα βρεθούν σε ελληνικά νησιά, ώστε να εντοπίσουν τα ελληνικά πυροβόλα και να δώσουν συντεταγμένες στα τουρκικά Firtina. Τα πρώτα λεπτά της σύγκρουσης είναι γεμάτα εκρήξεις, κατεστραμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και στρατηγικούς στόχους, χάος επικρατεί και στους δύο στρατούς στις γραμμές επικοινωνιών, καθώς τα αντίπαλα επιτελεία αντιλαμβάνονται ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα είναι εύκολος. Στο Καστελόριζο η Ελληνική φρουρά δέχεται και αυτή καταιγισμό πυρών από την τουρκική πλευρά, και το Σύμπλεγμα μετατρέπεται σε κρανίου τόπο, με τις όποιες δυνάμεις να επιβιώνουν χάρη στην κάλυψη την οποία διαθέτουν και την εφευρετικότητα των διοικητών τους (πχ κάλυψη μέσα στο νερό), και τους Τούρκους να πλησιάζουν με τα ελικόπτερα τους.
Θεωρούμε δεδομένο ότι οι Ελληνικές δυνάμεις στο Σύμπλεγμα της Μεγίστης θα δώσουν σκληρή μάχη κατά των Τούρκων επιτιθέμενων, όταν όμως μιλάμε για 100-150 στρατιώτες, ενάντια σε 700 τούρκους στρατιώτες ειδικών δυνάμεων που θα έχουν υποστήριξη από ελικόπτερα ATAK 129 και AH-1 Cobra, και από την άλλη πλευρά ζήτημα να υπάρχουν 3-4 Stinger σε όλα τα νησιά, αντιλαμβανόμαστε ότι έστω και με απώλειες, έστω και με μερικές ώρες, το Σύμπλεγμα θα πέσει στα χέρια των Τούρκων, καθώς όπως θα δούμε στη συνέχεια, η ΠΑ και το ΠΝ θα είναι απασχολημένα με τον τουρκικό στόλο, και δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν την απειλή των τούρκων κομάντο.
Σε πολλά άλλα νησιά οι Τούρκοι κομάντο θα έχουν απώλειες, ενώ με την χρήση Stinger, οι δυνάμεις της Ελλάδας θα καταφέρουν να χτυπήσουν πολλά Bayraktar, καθώς θα προσπαθούν να χτυπήσουν τις Ελληνικές θέσεις σε βραχονησίδες, κάτι που τη νύχτα είναι πολύ δύσκολο, και επίσης μπορούν να γίνουν αντιληπτά αρκετά εύκολα, χάρη στα Ελληνικά UAV τα οποία και θα περιπολούν την περιοχή και θα δίνουν εικόνα στις δυνάμεις στο έδαφος. Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Τούρκοι θα πετύχουν σίγουρα την κατάληψη νησιών όπως τα Ίμια, καθώς το πυροβολικό τους θα κάνει suppress οποιοδήποτε μακράς εμβέλειας αντιαεροπορικό σύστημα έχει η Ελλάδα στα νησιά.
Τούρκοι Bordo Berelli, θα αποτελέσουν τις μονάδες που θα στείλει η Τουρκία για να καταλάβουν το Καστελόριζο
Ναυτικό: Μέσα στα πρώτα 10-15 λεπτά της σύγκρουσης, το Αιγαίο παίρνει φωτιά και Ελληνικά και Τουρκικά πλοία ανοίγουν πυρ ο ένας με τον άλλον, στο Καστελόριζο η σύγκρουση είναι τρομακτική και θυμίζει εικόνα βγαλμένη από κάποιο βιντεοπαιχνίδι, καθώς εκατοντάδες πύραυλοι, βλήματα και τορπίλες εκτοξεύονται από τους δύο στόλους. Είναι πολύ δύσκολο να καθορίσουμε τον ακριβή νικητή, καθώς ο πόλεμος επιφανείας έχει πολλές συνιστώσες και διάφορους παράγοντες, όμως λόγο των υπέρτερων τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, θα θεωρήσουμε ότι η Ελλάδα θα χάσει τουλάχιστον την μία φρεγάτα κλάσης Elli και πιθανότατα θα δεχτεί σοβαρό πλήγμα και η Μ (αν όχι να βυθιστεί), με την ΜΕΚΟ να είναι η μόνη χωρίς σοβαρές ζημιές αρχικά. Με τους Τούρκους να δέχονται πλήγμα σε τουλάχιστον 4 φρεγάτες/κορβέτες τους και να βγαίνουν εκτός μάχης από τους SSMs των μονάδων επιφανείας. Τα Ελληνικά υποβρύχια θεωρούμε ότι θα παίξουν κρισιμότατο ρόλο στη σύγκρουση και θα είναι υπεύθυνα για την εξουδετέρωση των περισσοτέρων μεγάλων μονάδων επιφανείας της Τουρκίας στο σημείο, καθώς το καλοκαίρι είναι πολύ δύσκολος ο εντοπισμός των υποβρυχίων και τα νέα όπλα τους θα κάνουν τη διαφορά. Για ευκολία θα θεωρήσουμε ότι η Τουρκία θα χάσει 1 Yavuz και τις 2 Ada, ενώ μία ακόμα Gabya θα χτυπηθεί επίσης, αφήνοντας στο Τουρκικό ναυτικό στην περιοχή η μία Barbaros, μία Gabya και μία Yavuz σε αξιόμαχη κατάσταση που θα υποχωρήσουν από τις αρχικές θέσεις του, για να μη ρισκάρουν περαιτέρω σύγκρουση με τα Ελληνικά υποβρύχια και την ΠΑ.
Σε αυτή την περιοχή θα λάβει χώρα το σενάριο ως επί το πλείστον
Ο πιθανότερος σχηματισμός μάχης για τους Τούρκους θα είναι γύρω από την Barbaros, που διαθέτει και τους περισσότερους ESSM, με τις Yavuz να βρίσκονται στη δεύτερη γραμμή άμυνας και τις Gabya μπροστά με τις Ada πιο πίσω σε ανθυποβρυχιακό ρόλο. Η Ελληνική δύναμη θα είναι γύρω από την MEKO, καθώς είναι το μόνο πλοίο που θα διαθέτει ESSM για να αντιμετωπίσει τους Atmaca και Harpoon των Τούρκων, με την M να είναι στη δεύτερη γραμμή άμυνας και την Elli να είναι κυρίως υποστηρικτική, με αυτούς τους σχηματισμούς θα συγκρουστούν οι δύο στόλοι και θα έχουμε το αποτέλεσμα που προαναφέραμε μέσα στην πρώτη ώρα ουσιαστικά της σύγκρουσης. Σημαντικότατο ρόλο θα παίξουν και οι ΤΠΚ των δύο ναυτικών, οι οποίες με τα πυρά και την υποστήριξη τους, θα δώσουν «ανάσες» στις μεγάλες μονάδες επιφανείας, και ο ρόλος τους ουσιαστικά θα μειωθεί στο Σύμπλεγμα της Μεγίστης, καθώς και το τουρκικό ναυτικό θα αντιπαρατάξει τις δικές του ΤΠΚ, και θα υπάρξει μια εκατέρωθεν αλληλοεξόντωση των πλοίων, καθώς οι Ελληνικές ΤΠΚ διαθέτουν καλύτερα όπλα και RAM, αλλά οι τουρκικές διαθέτουν καλύτερα ηλεκτρονικά συστήματα, κάτι που τουλάχιστον στην εν λόγω περιοχή θα βοηθήσει στην αλληλοεξόντωση των ελληνικών και τουρκικών ΤΠΚ.
Τουρκική κορβέτα κλάσης “Ada”
Στο σκέλος του ναρκοπολέμου, η Τουρκία είναι γνωστό ότι είναι πολύ μπροστά σε σχέση με την Ελλάδα. Στο σενάριο μας, η Ελλάδα θα λάβει μερικά από τα ναρκαλιευτικά κλάσης “Alkmaar” που πρόσφατα ζήτησε από την Ολλανδία, και θα μπορέσει αν χρειαστεί να καλύψει το κενό της. Πιστεύουμε, και μάλλον δικαίως εάν το πάρουμε ιστορικά, ότι ένας στόλος βάζει νάρκες σε περιοχές που έχει πλήρη ναυτική κυριαρχία, και συνήθως και αεροπορική. Στο σενάριο μας, ο ναρκοπόλεμος θα παίξει δευτερεύον ρόλο, σε σχέση με άλλα aspects του πολέμου στη θάλασσα, αν και θεωρούμε ότι εάν το σενάριο κρατούσε περίπου 10-15 ημέρες, ο ναρκοπόλεμος θα ήταν καίριας σημασίας κομμάτι της σύγκρουσης.
Yavuz-class frigate F-241 Tugutreis, θα αποτελέσουν βασικό στόχο του ΠΝ
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι τα τουρκικά υποβρύχια θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλες δυσκολίες στο να επιχειρήσουν στο Αιγαίο, καθώς μιλάμε για μια κλειστή θάλασσα, όπου τα ελληνικά S-70 και MH-60R θα κυνηγήσουν με μανία τα εχθρικά υποβρύχια όλων των τύπων. Αν και καλοκαίρι, στο Αιγαίο τα τουρκικά υποβρύχια θα έχουν βαρύτατες απώλειες (τουλάχιστον 2 την πρώτη μέρα), γεγονός που ίσως τα αναγκάσει να επιχειρήσουν περισσότερο στην Αν. Μεσόγειο και να προσπαθήσουν να χτυπήσουν τον υποχωρούντα Ελληνικό στόλο, κάτι που θα τους δώσει στο σενάριο μας ένα σίγουρο “kill” με την χτυπημένη ΜΕΚΟ του ΠΝ, κάτι στο οποίο θα δυσκολευτούν να αντιγράψουν τα Ελληνικά υποβρύχια με τις «λαβωμένες» τουρκικές φρεγάτες, ένεκα της τοπικής αεροπορικής κυριαρχίας που θα έχουν οι Τούρκοι τις πρώτες ώρες της σύγκρουσης και των ανθυποβρυχιακών assets που θα έχει η Τουρκία στην περιοχή.
Υ/Β T-209/1200 “Πόντος”, ένα πολύ ισχυρό asset του ΠΝ
Αεροπορία: Η ΠΑ θα παίξει τον κρισιμότερο ρόλο σε αυτή τη σύγκρουση, καθώς θα στείλει δύναμη Rafale φορτωμένα με Exocet για να χτυπήσουν τον Τουρκικό Στόλο στο Καστελόριζο και στην Αν. Μεσόγειο. Μετά την σύγκρουση με το ΠΝ, το τουρκικό ναυτικό θα έχει μείνει με τρεις φρεγάτες, μία Barbaros, δύο Gabya και δύο κορβέτες (Burak) σε μάχιμη κατάσταση, ενώ μία ακόμα Gabya είναι βαριά χτυπημένη και εκτός μάχης. Την ώρα που η Ελληνική ΜΕΚΟ αποχωρεί από το σημείο με τα υπόλοιπα πλοία συνοδείας, την εμφάνιση τους κάνουν 6 Rafale της ΠΑ φορτωμένα με 4 AM-39 Exocet (συνολικά 24 Exocet) και 2 MICA IR σε προφίλ πτήσης Lo-Lo-Lo για να αποφύγουν τα τουρκικά ραντάρ, θυσιάζοντας εμβέλεια βέβαια, λόγω του αυξημένου φόρτου όπλων. Επίσης μαζί με τα Rafale, η ΠΑ θα στείλει 8 F-16V, φορτωμένα με 6 AIM-120C-5/7 και 2 AIM-9, ώστε να τους παρέχουν αεροπορική κάλυψη από μια πιο μακρινή απόσταση.
Γαλλικά Rafale με Ελληνικά Mirage 2000-5 και F-16M σε άσκηση, θα κυνηγήσουν τον τουρκικό στόλο και την τουρκική πολεμική αεροπορία όπου την βρουν
Απέναντι στην Ελληνική δύναμη, πέρα των ESSM των πλοίων, θα βρεθούν περίπου 18 τουρκικά F-16C με 6 AIM-120C-5/7 και 2 Bozdoğan, δύναμη που θα συγκρουστεί με τα αεροσκάφη της ΠΑ και θα προσπαθήσει να εξουδετερώσει τα Rafale και να προστατεύσει τα πλοία. Δεδομένης της ανωτερότητας των ηλεκτρονικών συστημάτων του Rafale, και του μειωμένου RCS του, τα Τουρκικά αεροσκάφη αρχικά δεν θα αντιληφθούν τα Ελληνικά Rafale, τα οποία θα πετάξουν χαμηλά για να μη γίνουν αντιληπτά, και θα πλησιάσουν τα τουρκικά πλοία στα 60 χλμ, όπου θα αυξήσουν το ύψος τους και θα ρίξουν τους Exocet τους, χωρίς να κινδυνεύουν από τους τουρκικούς ESSM, ή ακόμα και από τα τουρκικά S-400 που πιθανόν να βρίσκονται κοντά στο Καστελόριζο.
Με αυτό τον τρόπο τα Ελληνικά Rafale θα εξαπολύσουν τα βλήματα τους κατά των τουρκικών πλοίων επιφανείας, που σε αποστάσεις 50-60 χλμ είναι σχεδόν αδύνατο να προλάβουν να αντιδράσουν σε τέτοιο καταιγισμό πυρών. Το πιθανότερο είναι τα αεροσκάφη να μοιράσουν τους στόχους ως εξής:
2 αεροσκάφη θα σημαδέψουν την Barbaros
2 θα χτυπήσουν την Yavuz
Και 2 την αξιόμαχη Gabya
Θεωρούμε ότι με τον παραπάνω μοιρασμό στόχων, τα Rafale θα βυθίσουν σίγουρα την Yavuz και την Gabya, ενώ η Barbaros , στο καλύτερο σενάριο, θα χτυπηθεί πολύ βαριά και θα αναγκαστεί να υποχωρήσει με την εναπομείνασα Gabya, αναγκάζοντας το τουρκικό ναυτικό να αποχωρήσει από την περιοχή και να προσπαθήσει να φέρει ενισχύσεις από τον υπόλοιπο στόλο της Ανατολικής Μεσογείου που έμεινε πίσω για να προστατέψει την δίοδο μεταξύ Τουρκία και κατεχομένων, ειδικότερα μιλάμε για 1 Barbaros, 2 Gabya και 1 Yavuz που θα εγκαταλείψουν τις βάσεις τους και θα πάνε μέχρι την Αττάλεια αρχικά, και μετά προς το σύμπλεγμα της Μεγίστης για να επιβάλουν τον ναυτικό αποκλεισμό του Συμπλέγματος.
Γαλλικό Rafale C
Μετά την επίθεση, τα ελληνικά Rafale θα δεχτούν την επίθεση των τουρκικών F-16 με σκοπό την εξουδετέρωση αυτών των υπερπολίτιμων πλατφορμών, αυτή η εξέλιξη θα αποτραπεί από τα Ελληνικά Viper που θα εντοπίσουν τα τουρκικά F-16C πολύ νωρίτερα απ’ ότι εκείνα θα εντοπίσουν τα Ελληνικά, χάρη στο APG-83 AESA ραντάρ των Ελληνικών Viper, ενώ μέσω του Link 16/22 των αεροσκαφών, τα τουρκικά αεροσκάφη θα δεχτούν ταυτόχρονα AIM-120 και θα τους είναι πολύ δύσκολο να εμπλέξουν τα υποχωρούντα Rafale, τα οποία χάρη στη σύγχυση των τουρκικών αεροσκαφών θα καταφέρουν να απεμπαλκούν επιτυχώς από την μάχη, χωρίς απώλειες, με τα Viper να δέχονται σίγουρα κάποιους AMRAAM, αλλά χάρη στο ανώτερο situational awareness σε σχέση με τους Τούρκους, να καταφέρουν και αυτά να αποχωρήσουν χωρίς απώλειες. Η τουρκική πλευρά θα έχει επίσης μικρές απώλειες από την εν λόγω εμπλοκή, χάνοντας μόλις 1-2 F-16C, καθώς τα Ελληνικά αεροσκάφη δεν θα τα καταδιώξουν, και τα ίδια τα τουρκικά F-16 θα αρχίσουν να έχουν θέμα με τα καύσιμα τους.
Ελληνικά F-16
Η ΠΑ στην υπόλοιπη Ελλάδα θα πετύχει αεροπορική κυριαρχία στο Αιγαίο, με τα τουρκικά F-16 να έχουν βαρύτατες απώλειες και τον τουρκικό στόλο να επιλέγει να μη περάσει προς το παρόν τα Στενά, αλλά να παραμείνει, σχετικά ασφαλής, στις τουρκικές ναυτικές βάσεις στον Ελλήσποντο. Τα ελληνικά μαζί με τα γαλλικά Rafale τις επόμενες ώρες (περίπου μετά τις 04:00) θα χτυπήσουν όλες τις αεροπορικές βάσεις της Τουρκίας με SCALP-EG (Cigli, Curmnovassi, Balikersir, Bandirma, Eckisehir, Yenisehir και Konya), όπως επίσης και τα εχθρικά ραντάρ και αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες, με Spice 1000/2000, JSOW και JDAM-ER, προξενώντας βαρύτατες απώλειες στην τουρκική πολεμική αεροπορία, με το μεγαλύτερο πρόβλημα να βρίσκεται πλέον για την ΠΑ στο έδαφος και τους βαλλιστικούς πυραύλους Bora και Yildirim της Τουρκίας, που με την σειρά τους θα πλήξουν την αεροπορική βάση του Άγιου Ευστράτιου, ενώ την ίδια στιγμή τα GM406 των Γάλλων θα χτυπήσουν την ζεύξη μεταξύ των τουρκικών UAV και των πληρωμάτων τους στο έδαφος μέσω των συστημάτων ηλεκτρονικών παρεμβολών, έτσι τα Bayraktar, τα Anka και τα Akinci θα αρχίσουν να επιχειρούν μόνο κατά των Ελληνικών νησιών, αποφεύγοντας να διεισδύσουν σε βάθος στην Ελληνική ενδοχώρα.
Εσωτερική ασφάλεια: Αν και θεωρούμε ότι ξεφεύγει από τον σκοπό του σεναρίου μας, αξίζει να αναφερθούμε το τι θα γίνει σε Ελλάδα και Τουρκία με τις μειονότητες που υποστηρίζουν την αντίπαλη χώρα. Η Ελληνική Αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ.) έχει καταρτήσει κατά καιρούς σχέδια δράσεις για τέτοιου είδους περιπτώσεις, χωρίς να μπορούμε να πούμε περισσότερα. Είναι δε γεγονός ότι οι συμμορίες που δρουν εντός Ελλάδος θα δώσουν καταφύγιο σε τούρκους πράκτορες και υποστηρικτές της Τουρκίας, το ίδιο όμως συμβαίνει και με το PKK και τους Κούρδους τόσο της Ροζάβα, όσο και του Βόρειου Ιράκ, που μάλιστα είναι κανονικός στρατός που κάνει δολιοφθορές και επιθέσεις κατά των τουρκικών στρατευμάτων και δεν παίζουν ξύλο μόνο όταν μαζεύονται για να κάνουν καμία πορεία με τους αναρχικούς.
Η αστυνομία διαθέτει καταγεγραμμένα 60.000 αστυνομικούς σε όλη την Ελλάδα, υπέρ του δέοντος αρκετή για να περιορίσουν τις όποιες αντάρτικες δράσεις ανά την επικράτεια, οπότε σε όσους ανησυχούν για την 5η φάλαγγα, ας ανησυχήσουν καλύτερα για την 5η φάλαγγα ενάντια στην Τουρκία, και όχι τόσο την Ελλάδα, η Ελλάδα έχει τον τρόπο και τα μέσα για να επιβάλλει το νόμο, το εάν θα το κάνει ή όχι είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης και ξεφεύγει εντελώς από την ουσία του σεναρίου μας. Τέλος να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας, ότι η Τουρκία έχει περίπου 15-20 εκατομμύρια κούρδους και εμείς έχουμε σύμφωνα με τον ΟΗΕ 50.000 λαθρομετανάστες, που ακόμα και 150.000 να είναι, είναι απειροελάχιστοι αναλογικά με τους αριθμούς που έχει η Τουρκία, περίπου 5.000.000 μετανάστες.
Έλληνες αστυνομικοί της ΟΠΚΕ, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην τήρηση της ένομης τάξης
Αποτελέσματα D–Day: Το αποτέλεσμα που ενδιαφέρει την Ελλάδα και την Τουρκία την πρώτη ημέρα, είναι ακριβώς αυτό που περιμέναμε, το Καστελόριζο είναι σε τουρκικά χέρια, τα νησιά της Ελλάδας είναι πλήρως κατεστραμμένα, όπως και ολόκληρη η Θράκη, και από τις δύο μεριές, ενώ η Τουρκική πολεμική αεροπορία έχασε σε μία μέρα περίπου 40 F-16 στον αέρα και στο έδαφος, με κόστος μόλις 10 ελληνικών F-16, ένεκα της τεχνολογικής υπεροχής της ΠΑ και των γαλλικών Rafale της ΠΑ και της Armée de l’Air et de l’Espace που επέβαλαν την πλήρη αεροπορική κυριαρχία στο Αιγαίο και ισοπέδωσαν τις τουρκικές στρατηγικές εγκαταστάσεις και γραμμές επικοινωνιών, ενώ κατέρριψαν και δεκάδες UAV και UCAV που η Τουρκία θεωρούσε μέχρι και «στρατηγικό όπλο».
Το τουρκικό και το ελληνικό ναυτικό μετράνε βαρύτατες απώλειες, 3 ελληνικές φρεγάτες (1 Μ + 1 Elli + 1 MEKO) είναι στο βυθό της θάλασσας, μαζί με 1 υποβρύχιο 209, στην αντίπερα όχθη οι τούρκοι έχασαν συνολικά 4 φρεγάτες (1 Barbaros + 2 Yavuz + 1 Gabya) και 2 κορβέτες (Ada), ενώ είναι σχεδόν διαλυμένη μία ακόμα Gabya και χρίζει άμεσων επισκευών, αφήνοντας τον τουρκικό στόλο στην Αν. Μεσόγειο με μία Barbaros και 2 Gabya, πρακτικά απέναντι στην μισή ΠΑ και ότι έχει απομείνει από το ΠΝ στην περιοχή, ενώ οι τουρκικές δυνάμεις μετρούν και 2 υποβρύχια 209 χαμένα από τα ανθυποβρυχιακά assets του ΠΝ και της ΠΑ.
Σε απόλυτους αριθμούς είναι δύσκολο να μετρήσουμε τις απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, όμως υπολογίζουμε ότι περίπου 9.000 Έλληνες πολίτες είναι νεκροί και τραυματίες, ενώ οι απώλειες σε στρατιωτικό προσωπικό υπερβαίνουν τους 1.000 σε νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους. Στην τουρκική πλευρά υπολογίζουμε περίπου 14.000 πολίτες νεκρούς και τραυματίες και περίπου 3.000 νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους, μόνο για την πρώτη ημέρα. Το κλίμα στην Ελλάδα είναι βαρύ έπειτα από την πτώση του Καστελόριζου και η κοινή γνώμη παρακολουθεί με φόβο και ανυπομονησία την επόμενη μέρα, την ημέρα που θα καθορίσει και την τελική έκβαση του αγώνα για κυριαρχία στην Αν. Μεσόγειο.
Στην Τουρκία βλέπουμε να επικρατεί κλίμα αισιοδοξίας για την συνέχεια των επιχειρήσεων, και παρά τα οικονομικά προβλήματα, ο λαός ζητάει να επεκταθούν οι τουρκικές επιχειρήσεις και πέρα από το Καστελόριζο. Στην Κύπρο η Εθνική Φρουρά είναι από την αρχή του σεναρίου μας σε κόκκινο συναγερμό και έχει κηρύξει επιστράτευση, κινητοποιώντας όλες τις εφεδρείες και τις δυνάμεις στο νησί. Η μάχη έχει μόλις αρχίσει, και ενώ η γαλλική αρμάδα είναι καθοδόν, η D+1 θα κρίνει ίσως το μέλλον της σύγχρονης Ελλάδας.
Βολή ESSM από την φρεγάτα “ΣΑΛΑΜΙΣ”
Air Defense Destroyer Forbin with French Air Force Rafales. French MoD picture
16 Ιουλίου 2023 (D+1)
Τουρκικός Σχεδιασμός: Μετά από μία ημέρα που θα μείνει στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος, έχουμε μπροστά μας μία μέρα που θα καθορίσει το μέλλον του Ελληνισμού. Η D+1 πρόκειται να είναι η πιο καθοριστική στην εξέλιξή της σύγκρουσης, καθώς το τουρκικό ναυτικό θα προσπαθήσει να μείνει στο Καστελόριζο κοντά και υπό την κάλυψη των τουρκικών F-16, να προστατεύσει τα νησιά, την ίδια ώρα που από μεριάς των Τούρκων επιτελών θα ζητηθεί η επίθεση κατά νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Λόγω των βαρύτατων απωλειών του τουρκικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο και της συγκέντρωσης δυνάμεων στον Ελλήσποντο από το Στόλο της Μαύρης Θάλασσας και τον Στόλο Αιγαίου, αποφασίζεται η επίθεση να γίνει σε ένα νησί του Βόρειου και ένα του Κεντρικού Αιγαίου, ώστε να μοιραστούν και οι ενισχύσεις που θα φτάσουν εκεί, με την Μυτιλήνη και την Χίο να γίνονται ο κύριος στόχος, καθώς σε περίπτωση κατάληψης τους, το μισό Αιγαίο θα ανήκει στην Τουρκία. Την ίδια ώρα, Τούρκοι επιτελείς σκέφτονται την προοπτική μιας ξαφνικής επίθεσης στην Κύπρο, καθώς το ΠΝ είναι πολύ αδύναμο για να στείλει δυνάμεις δια θαλάσσης, και μόνο η ΠΑ μπορεί να προσφέρει αεροναυτική άρνηση περιοχής στο νησί, γι’ αυτό το λόγο οι Τουρκικές δυνάμεις στο νησί διατάχθηκαν να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για σύγκρουση με την Εθνική Φρουρά σε περίπτωση που χρειαστεί.
Τουρκος στρατιώτης των Ειδικών Δυνάμεων
Το τουρκικό σχέδιο πλέον θα βασιστεί σε μια έξοδο του τουρκικού στόλου (Μαύρης Θάλασσας και Αιγαίου, συνολικά) από τα στενά των Δαρδανελίων υπό την κάλυψη του σκότους και την υποστήριξη από Anka και Akinci, τα οποία θα παρέχουν στον τουρκικό στόλο τακτική εικόνα και situational awareness για τυχόν ελληνικά πλοία ή υποβρύχια στην περιοχή, ώστε ο τουρκικός στόλος (2 Barbaros, 1 Yavuz, 2 Gabya, 2 Ada και 1 Burak), με 4 υποβρύχια (2 Τ214 και 2 Τ209/1400) να καταφέρει να περικυκλώσει τα Ελληνικά νησιά και να αποτρέψει τυχόν ενίσχυση τους από την 1η Μεραρχία Πεζικού και να επιβάλει ναυτική κυριαρχία στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο. Το σχέδιο του Τουρκικού επιτελείου βασίζεται στο γεγονός ότι έπειτα από τον συνεχή βομβαρδισμό του νησιού, οι Ελληνικές δυνάμεις θα έχασαν το κουράγιο και την διάθεση τους να πολεμήσουν παραπάνω, κάτι το οποίο θεωρούμε ότι δεν θα ισχύσει, καθώς ο Ελληνικός στρατός στη Χίο και την Μυτιλήνη είναι καλά οχυρωμένος, ακόμα και σε καιρό ειρήνης, και μπορεί να αντιμετωπίσει τις 4 ταξιαρχίες ειδικών δυνάμεων, ειδικά από άποψη πυροβολικού μάχης, που είναι τοποθετημένο σε σημεία δύσβατα για τον εχθρό.
Η μάχη για αυτά τα δύο νησιά στην D+1, θα σημάνει την τελική έκβαση των επιχειρήσεων, με τους Τούρκους να κάνουν παραπλανητικές επιθέσεις σε Κύπρο και Έβρο. Μεγάλο πρόβλημα για την όλη επιχείρηση θα είναι για την Τουρκία, το γεγονός ότι τα περισσότερα αεροδρόμια της δυτικής Τουρκίας είναι κατεστραμμένα, ενώ η τουρκική πολεμική αεροπορία είναι επίσης σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς διαθέτει μόλις 100 περίπου ετοιμοπόλεμα F-16C μαζί με μία χούφτα F-4 και Su-25, για να αντιμετωπίσει περίπου 80 ελληνικά F-16M και 48 Ελληνικά και Γαλλικά Rafale, γεγονός που θα αναγκάσει την Τουρκία να τα παίξει όλα για όλα και να μεταφέρει την πυροβολαρχία των S-400 στο μέτωπο του Αιγαίου, στην περιοχή του επίθεση κατά της Χίου και της Μυτιλήνης, πριν προλάβουν και φτάσουν τα γαλλικά πλοία την D+2.
F-246 “Salihreis” σε άσκηση με τουρκικά πλοία
Ελληνικός Σχεδιασμός: Στο Ελληνικό στρατόπεδο τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα, το ΠΝ στην Αν. Μεσόγειο έχει υποστεί μεγάλες απώλειες και δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει αποστολή δυνάμεων στην Κύπρο, την ίδια ώρα η ΠΑ έχει εξουθενωθεί από τα συνεχή sorties και τις αερομαχίες με την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, ενώ τα αποθέματα σε Meteor, AMRAAM και SCALP-EG αρχίζουν και μειώνονται, παρά την βοήθεια σε υλικό Γάλλων και Αμερικανών. Το Ελληνικό σχέδιο επικεντρώνεται στον βομβαρδισμό του συμπλέγματος και την ταυτόχρονη διατήρηση της αεροπορικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, ώστε να μη δοθεί ευκαιρία στην Τουρκία να βγάλει τον στόλο της από τον Ελλήσποντο και να χτυπήσει τα Ελληνικά νησιά. Η 1η Μεραρχία ΠΖ θα είναι έτοιμη να αντεπιτεθεί σε μια απόβαση τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, καθώς μη έχοντας λάβει μέρος στις επιχειρήσεις της πρώτης μέρας, είναι σε θέση να συγκεντρώσει το σύνολο της μαχητικής δύναμης της και να είναι αρκετά ξεκούραστη για να αντεπιτεθεί. Οι επιτελείς συζήτησαν και το ενδεχόμενο επιθετικών επιχειρήσεων, όπως η επίθεση στη Ίμβρο με την στρατηγική εφεδρεία της ΑΣΔΕΝ, όμως ένα τέτοιο σενάριο θα απαιτούσε δέσμευση του συνόλου σχεδόν των μονάδων επιφανείας του ΠΝ στην περιοχή, και αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ παράλληλα θα τους στερούσε την στρατηγική τους εφεδρεία.
Hand Out photo dated Auguts 26, 2020 of the Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Winston S. Churchill (DDG 81), not pictured, executes a passing exercise with Turkish Navy frigates TCG Barbaros (FF 244) and Burgazada (F 513) in the Mediterranean Sea. Tension is simmering in the waters of the Eastern Mediterranean as Greece and Turkey, NATO allies but historic rivals, inch toward a possible military confrontation that could end up engulfing the region. Naval vessels from both countries made a show of force in the contested region of the Eastern Mediterranean this week as a race for gas and oil reserves adds a new point of friction to old disputes. U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Louis Thompson Staats IV via ABACAPRESS.COM
Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα διαθέτει στην περιοχή έναν αρκετά μεγάλο στόλο (1 ΜΕΚΟ, 1 φρεγάτα Μ, 1 Elli και 2 Kontenaer) για να μπλοκάρει τα Στενά και να αναγκάσει το τουρκικό Ναυτικό σε μία μάχη που δεν θα μπορεί να εκμεταλλευτεί τους αριθμούς του. Οι ΤΠΚ θα παίξουν καίριας σημασίας ρόλο για το ΠΝ και την αντιμετώπιση ενός τουρκικού incursion μέσα στο Βόρειο Αιγαίο, καθώς σε αντίθεση με το Καστελόριζο, σε αυτή τη σύγκρουση οι Ελληνικές ΤΠΚ θα έχουν την κάλυψη των νησιών και θα μπορούν να επιχειρήσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια, την ώρα που το ΠΝ θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί και τα Ελληνικά υποβρύχια στην περιοχή με πρώτο τον «Ωκεανό» (209 με AIP), τον «Πόντο» και τον «Ποσειδώνα», συνολικά 3 υποβρύχια, τα οποία και θα πάρουν θέση για να χτυπήσουν πρώτα την τουρκική ναυτική δύναμη. Τέλος το ΠΝ θα διατηρήσει μερικά πλοία σε εφεδρεία για να μπορέσει να συνοδέψει τυχόν ενισχύσεις που μπορεί να χρειαστούν στα Ελληνικά νησιά από την ενδοχώρα.
Το ΠΒ θα συνεχίζει το μπαράζ ανταλλαγής πυρών με το τουρκικό πυροβολικό, με πολύ μικρότερη μαζικότητα αυτή τη φορά (ένεκα των βλημάτων που μειώνονται και για τις δύο πλευρές), και με στόχευση τακτικών στόχων, όπως μονάδων, αυξάνοντας τις απώλειες στρατιωτών και για τις δύο πλευρές. Την ίδια ώρα θέση απέναντι από τα Στενά θα πάρουν και οι δύο πυροβολαρχίες MM-40 Exocet που θα χτυπήσουν επίσης τον τουρκικό στόλο αν δοκιμάσει να βγει στο Αιγαίο, με τα Τουρκικά UAV να χτυπούν διαρκώς τις άμυνες των νησιών και να πλήττουν τις Ελληνικές μονάδες, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα τους στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Παράλληλα, η Αεροπορία Στρατού της Ελλάδας, λόγω του ότι κράτησε αμυντική στάση την πρώτη μέρα, είναι σε θέση να πλήξει τις αποβατικές δυνάμεις της Τουρκίας, έχει λάβει από τις ΗΠΑ επιπλέον Hellfire II και SPIKE NLOS, οι οποίοι και θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στις τουρκικές δυνάμεις, τόσο από την ΑΣ, όσο και από τον ΣΞ.
Έλληνες στρατιώτες σε άσκηση
Προετοιμασία αποβάσεων: Όπως και στην D-Day, έτσι και στην D+1, το πρώτο όπλο που θα ξεκινήσει τις επιχειρήσεις, θα είναι τα UAV, τα οποία και θα αρχίσουν τους σφοδρούς βομβαρδισμούς και τις επιθέσεις κατά των Ελληνικών θέσεων σε όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, ώστε να μπερδέψουν τις Ελληνικές δυνάμεις, κάτι που χάρη στην παρουσία των Ελληνικών UAV, αλλά και των γαλλικών δορυφόρων δεν επιτυγχάνεται, καθώς οι Τούρκοι συγκεντρώνουν συνολικά 4 Ταξιαρχίες Κομάντο (Komando Tugayı) για να χτυπήσουν την Μυτιλήνη (1η, 2η, 3η και 17η) και 1 Ταξιαρχία Πεζοναυτών με SAT (Su Altı Taarruz) και 2 Ταξιαρχίες Κομάντο (7η και 9η) που θα χτυπήσουν την Χίο, συνολικά και τα δύο νησιά θα δεχτούν επίθεση από περίπου 13.500 στρατιώτες, ένας τεράστιος αριθμός δυνάμεων ο οποίος γίνεται αντιληπτός από τις Ελληνικές δυνάμεις, παραταύτα οι προετοιμασίες συνεχίζονται, με το ΠΒ να βομβαρδίζει από την Χίο τις θέσεις των Τούρκων πεζοναυτών και στρατιωτών και τα αποβατικά σκάφη να ξεκινούν από τα παράλια μέσα στο χάος της νύχτας.
Τούρκοι κομάντο μπαίνουν σε S-70 Sikorski
Πρόδρομος των τουρκικών αποβάσεων θα είναι οι επιθέσεις της Τουρκικής αεροπορίας στα νησιά με SOM, SLAM-ER και Kuzgun, όπλα τα οποία θα χτυπήσουν οχυρωμένες θέσεις των Ελληνικών δυνάμεων (96η ΑΔΤΕ στη Χίο και 98η Μεραρχία στη Μυτιλήνη), καταστρέφοντας μέρος του οπλισμού τους, αλλά χάνοντας ταυτόχρονα αρκετά αεροσκάφη σε αερομαχίες με την ΠΑ. Το τουρκικό πυροβολικό θα ισοπεδώσει τα νησιά, προξενώντας βαρύτατες απώλειες στον πληθυσμό, πέρα από τους στρατιώτες, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία σε Έλληνες κομάντο (Γ’, Η’ ΜΑΚ, ΟΥΚ) να καταστρέψουν αρκετά Firtina στα παράλια της Τουρκίας, την ίδια ώρα που η 1η Μεραρχία λαμβάνει εντολή να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για να φύγει για το Ανατολικό Αιγαίο. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, γίνονται αντιληπτά πολλά ελικόπτερα από την Ελληνική μεριά, ενώ και τα αποβατικά σκάφη γίνονται αντιληπτά από τους Έλληνες βατραχανθρώπους, που ενημερώσουν το ΓΕΕΘΑ. Αμέσως έρχεται εντολή στην 1η Μεραρχία να κινηθεί, την ίδια ώρα όμως έρχονται και τα υπόλοιπα κακά μαντάτα: Ο Τουρκικός στόλος περνάει τα Στενά.
Ο Τουρκικός Στόλος περνάει τον Ελλήσποντο: Πριν ακόμα τα πρώτα τουρκικά αποβατικά ξεκινήσουν από τα παράλια και τα πρώτα ελικόπτερα βρεθούν στον αέρα, τα τουρκικά πλοία θα περάσουν τα στενά και υπό το σκοτάδι της νύχτας θα αρχίσουν να ανοίγονται στο βόρειο Αιγαίο. Στόχος τους είναι η δημιουργία φράγματος στις ελληνικές ενισχύσεις προς τη Χίο και την Μυτιλήνη, σε αυτή τους την αποστολή, έχουν σύμμαχο τα τουρκικά UAV, τα οποία και εντοπίζουν το Ελληνικό υποβρύχιο «Πωσειδώνας» και με την βοήθεια των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων το βυθίζουν, κάτι που όμως προδίδει τις κινήσεις του Τουρκικού στόλου στο ΓΕΕΘΑ, και έτσι κινητοποιείται ο στόλος που βρίσκεται στην περιοχή, ώστε να εξουδετερώσει την απειλή.
Το υποβρύχιο “Πόντος” θα πέσει ηρωικά για την νίκη
Την ίδια ώρα έρχεται εντολή στην Τανάγρα να ετοιμαστούν τα Ελληνικά και Γαλλικά Rafale για επιχείρηση ναυτικής κρούσης. Έτσι 8 Ελληνικά Rafale φορτώνονται με 2 AM-39 Exocet, 4 MICA IR και δύο δεξαμενές καυσίμων, και ετοιμάζονται να κυνηγήσουν τα τουρκικά πλοία, με συνοδεία 8 γαλλικών μαχητικών Rafale, που θα φέρουν με τη σειρά τους 4 Meteor, 2 MICA IR και 2 δεξαμενές καυσίμων, τα οποία θα κυνηγήσουν τα τουρκικά μαχητικά που θα βρίσκονται στην περιοχή. Λίγο πριν τις 12 το βράδυ μεταξύ D-Day και D+1, τα τουρκικά πλοία που περάσαν τα στενά δέχονται τορπίλες από το «Ωκεανός» και το «Πόντος», με το «Ωκεανός» να πετυχαίνει την Yavuz και το «Πόντος» να πετυχαίνει αντίστοιχα μία Barbaros και να τα βυθίζουν. Αμέσως τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα και UAV αρχίζουν να ρίχνουν buoy για να εντοπίσουν τα υποβρύχια, με το «Ωκεανός» να ξεφεύγει χάρη στην θυσία του «Πόντος», το οποίο και αφού ρίξει τις τορπίλες του, θα δεχτεί τουρκικές τορπίλες και θα βυθιστεί.
Μία ώρα αργότερα, ο πανικός που επέφερε το χτύπημα των Ελληνικών υποβρυχίων στο τουρκικό ναυτικό, δίνει την κατάλληλη ευκαιρία στα μαχητικά της Ελλάδας και της Γαλλίας να χτυπήσουν, μόνο που αυτή τη φορά η Τουρκική αεροπορία τους περιμένει, και έτσι αρχίζουν οι μεγαλύτερες αερομαχίες στη σύγχρονη ιστορία, πάνω από 50 τουρκικά F-16C/D, ενάντια σε 8 γαλλικά Rafale, 20 F-16V και 20 F-16M. Οι αερομαχίες είναι άγριες και τα τουρκικά F-16 και S-400 καταφέρουν να καταρρίψουν συνολικά 12 F-16 και 2 Rafale, με κόστος 26 τουρκικών μαχητικών. Μέσα σε όλη αυτή τη σύγκρουση, τα Ελληνικά Rafale καταφέρνουν να εξαπολύσουν τους Exocet από τα 60 χλμ. και καταφέρνουν να χτυπήσουν την τελευταία Barbaros και να λαβώσουν τις 2 Babya και να τις αναγκάσουν, μαζί και με τον υπόλοιπο τουρκικό στόλο σε υποχώρηση, καθώς οι Ada με την Burak δεν θα μπορούσαν να τα βάλουν με την Ελληνική ομάδα μάχης 4 φρεγατών.
Ελληνικό Rafale κατταρίπτει τουρκικό F-16
Χάρη στην επιδρομή των Rafale κατά του τουρκικού στόλου, αλλά και της θυσίας του υποβρυχίου «Πόντος» που καθυστέρησε τις εχθρικές δυνάμεις, ο τουρκικός στόλος αποδεκατίστηκε πλήρως, ενώ και η τουρκική πολεμική αεροπορία είναι σε κακά χάλια πλέον, και είναι σχεδόν αδύνατο να καλύψει την επικείμενη αεροαπόβαση/απόβαση των τουρκικών δυνάμεων στη Μυτιλήνη και την Χίο. Γύρω στις 01:30 τα ξημερώματα, ο τουρκικός στόλος υπό την κάλυψη των Atmaca, αποχωρεί από το Αιγαίο και δίνετε εντολή στις ταξιαρχίες του τουρκικού στρατού να επιτεθούν κατά των νήσων, χωρίς ναυτική υποστήριξη, ένα ρίσκο που το τουρκικό Γενικό Επιτελείο πρέπει να πάρει, για να μη βρεθεί μπροστά σε μια ολοκληρωτική ήττα, και αντιμετωπίσει την οργή του τουρκικού λαού. Το ΠΝ φοβάται να πλησιάσει τις τουρκικές ακτές, έτσι η απόβαση των Τούρκων θα γίνει χωρίς να χτυπηθεί αρχικά έστω από το ΠΝ.
Οι Τούρκοι κομάντο και πεζοναύτες επιτίθονται στη Χίο: Περίπου στις 02:30 Τα πρώτα σκάφη των τούρκων πεζοναυτών εμφανίζονται απέναντι από την Χίο και κατευθύνονται στο βόρειο τμήμα του νησιού στην παραλία της Αμπέλου, της Γιόσωνα και του Νάγου, με στόχο την δημιουργία προγεφυρώματος για να καταλάβουν το λιμάνι του Μάρμαρου, που θα τους διασφαλίσει διαρκή ροή ενισχύσεων και ανεφοδιασμού, την ίδια ώρα η 7η ταξιαρχία των τούρκων κομάντο θα χτυπήσουν τα μοναστήρια του Αγίου Σταματίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Παντελεήμονα και της Αγίας Ειρήνης ώστε να βοηθήσουν τους πεζοναύτες να καταλάβουν το μικρό χωρίο, ενώ την ίδια ώρα η 9η ταξιαρχία θα χτυπήσει τις Οινούσσες, κάνοντας αεροαπόβαση στο Μοναστήρι των Οινουσσών και θα κινηθούν προς την πόλη των Οινουσσών για να καταλάβουν το λιμάνι της και να αποκτήσει η Τουρκική ΑΣ μια προκεχωρημένη βάση για τα ελικόπτερα της.
Τούρκοι πεζοναύτες
Απέναντι στην Τουρκική δύναμη, οι Ελληνικές δυνάμεις θα είναι αρχικά αρκετά πιο αδύναμες, καθώς οι Τούρκοι έχουν δεσμεύσει 25 T-129 ATAK και 30 AH-1 Cobra/Super Cobra. Απέναντι τους θα βρουν την 96η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΑΔΤΕ), που θα έχει στην περιοχή της Βόρειας Χίου το 228ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (228 Μ/Κ ΤΕ) και την 96η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΜΕΘ), η οποία και θα δημιουργήσει αρκετές απώλειες στα τουρκικά S-70 και AS-332. Το 228 Μ/Κ ΤΕ είναι κουρασμένο έπειτα από αρκετές ημέρες βομβαρδισμού, αλλά προβάλει σθεναρή αντίσταση στην Άμπελο και στη Γιόσωνα, ενώ στην παραλία Νάγου αναγκάζεται σε υποχώρηση, χάρη στη συγκέντρωση πολλαπλών τουρκικών επιθετικών ελικοπτέρων, την ίδια ώρα ένας λόχος του 228 Μ/Κ ΤΕ δέχεται το βάρος της επίθεσης της τουρκικής 7ης ταξιαρχίας ειδικών δυνάμεων, η οποία και καταλαμβάνει τα μοναστήρια, διαπράττοντας άγριες βιαιότητες κατά των μοναχών και ιερέων. Την ίδια ώρα η τουρκική 9η ταξιαρχία κατεβαίνει με επιτυχία στις Οινούσσες όπου και καταλαμβάνει εύκολα το μοναστήρι, και αρχίζει τις προετοιμασίες για την επίθεση στο λιμάνι των Οινουσσών.
Χάρτης Χίου
Η 96η ΑΔΤΕ μαθαίνει τις εξελίξεις στο βορρά και είναι αποφασισμένη να αντιδράσει, στέλνει το 297ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (297 Μ/Κ ΤΕ), την 96η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (96 ΕΑΡΜΕΘ) και το 147ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (147 ΤΕ) να χτυπήσουν τις αποβατικές δυνάμεις και να μην επιτρέψουν να φτάσουν οι Τούρκοι στο Μάρμαρο, ενώ ο Λόχος Αμέσου Επεμβάσεως (ΛΑΕ) φεύγει με φουσκωτά για τις Οινούσσες, ώστε να κρατήσει το λιμάνι.. Οι δυνάμεις της ΑΔΤΕ δέχονται καταιγισμό πυρών, όμως το 228 καταφέρνει βαριές απώλειες στους τούρκους πεζοναύτες και ζητά εσπευσμένα αεροπορική υποστήριξη, κάτι που σύντομα έρχεται στη μορφή των κατευθυνόμενων βομβών από πλευράς της Ελλάδας, γεγονός που εξαγριώνει τους Τούρκους, και αρχίζουν νέες άγριες αερομαχίες, στους αιθέρες. Στο ανατολικό τμήμα η 7η δείχνει να τα πηγαίνει καλύτερα, καθώς φτάνει μέχρι τον οικισμό του Αι-Γιάννη, όπου και δέχεται πυρά από την 96 ΕΑΡΜΕΘ που μόλις έχει φτάσει στο σημείο και από το 297 Μ/Κ ΤΕ που ενισχύεται από τον αποδεκατισμένο λόχο του 228 Μ/Κ ΤΕ.
Κάπως έτσι θα μοιάζει η απόβαση των Τούρκων πεζοναυτών και κομάντο
Η μάχη είναι σφοδρή και τα τουρκικά στρατεύματα καλούν τα ελικόπτερα τους για υποστήριξη, τα οποία ελικόπτερα βέβαια δέχονται τα πυρά του 96 ΜΕΘ και αναγκάζονται να αποχωρήσουν, αφήνοντας τους τούρκους κομάντο να αντιμετωπίσουν αυτή την ομάδα μάχης. Λίγο πριν τις 04:00 οι Τούρκοι πεζοναύτες καταφέρνουν να κάψουν την αντίσταση του 228 Μ/Κ ΤΕ, και προχωρούν και οι ίδιοι προς το Μάρμαρο, φτάνοντας μέχρι και την Παναγιά Ζώνη, εκεί έρχονται σε επαφή με τις εχθρικές μονάδες της 96 ΕΑΡΜΕΘ και του 96ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (96 ΤΜΧΕΘ) που έχει έρθει στην περιοχή. Η μάχη είναι σκληρή στο ύψωμα, και οδηγεί και τις δύο πλευρές σε βαριές απώλειες, με τους τούρκους να ηττούνται εν τέλη, χάρη στα πυρά του 96ου Τάγματος Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΤΕ), το οποίο πυροβολεί από πολύ κοντινές αποστάσεις τους στρατιώτες της τουρκικής ταξιαρχίας πεζοναυτών, και τους αναγκάζει σε υποχώρηση. Την ίδια ώρα ο ΛΑΕ και το 643ο Τάγμα Εθνοφυλακής (643 ΤΕ) έρχονται σε σύγκρουση με ολόκληρη την τουρκική 9η ταξιαρχία στις Οινούσσες και με την βοήθεια των κατοίκων, αλλά και της ΠΑ, καταφέρνουν να αποκρούσουν τις τουρκικές επιθέσεις και να κρατήσουν το λιμάνι, μέχρι που οι τουρκικές δυνάμεις ενέπλεξαν την SAT και οι Ελληνικές δυνάμεις έχασαν μέρος του λιμανιού από την ανατολική πλευρά.
Ελληνικά F-16, θα χτυπήσουν με κατευθυνόμενες βόμβες και πυρομαχικά οποιαδήποτε απόπειρα απόβασης σε Ελληνικό νησί
Η κατάσταση στη Χίο και την Μυτιλήνη είναι πραγματικά κρίσιμη, και το ΓΕΕΘΑ το ξέρει, η Ελληνική 32η Ταξιαρχία πεζοναυτών φτάνει κατά τις 05:00 στον Άγιο Γεώργιο της Χίου και αμέσως αρχίζει πορεία για να φτάσει στην παραλία Άμπελος, όπου η τουρκική ταξιαρχία πεζοναυτών είχε αρχικά αποβιβαστεί, με το που φτάσει η 32η θα ξεσπάσει αντεπίθεση κατά των τουρκικών θέσεων, μαζί με τα απομεινάρια του 228 Μ/Κ ΤΕ, μίας ίλης της 96 ΕΑΡΜΕΘ και του 96 ΤΜΧΕΘ, κατά των Τούρκων πεζοναυτών, με την υποστήριξη των M-109 του 147 και 96 ΤΕ, με τους τούρκους πεζοναύτες να αναγκάζονται σε υποχώρηση προς την εκκλησία του Ταξιάρχη και το λόφο του Σκίτωνα και την Βλυχάδα, για να μην εξουδετερωθούν πλήρως. Την ίδια ώρα η εξουθενωμένη πλέον 7η ταξιαρχία αναγκάζεται σε ανασύνταξη στα μοναστήρια και καταφέρνει να απωθήσει τις ελληνικές επιθέσεις, παρά το σφυροκόπημα του Ελληνικού ΠΒ. Κατά τις 06:30 θα πέσει μετά από σκληρές μάχες στα χέρια των τούρκων το νησί των Οινουσσών και θα εξουδετερωθεί πλήρως το 643 ΤΕ, με την ΛΑΕ να προλαβαίνει την τελευταία στιγμή να αποχωρήσει από το λιμάνι, εν μέσω εχθρικών πυρών. Το ξημέρωμα θα βρει τις δύο πλευρές με βαρύτατες απώλειες και με τους Τούρκους να μην έχουν πετύχει τους αρχικούς τους στόχους, κάτι που ήταν κρίσιμο για την επιτυχία της επίθεσης.
Στο υπόλοιπο της ημέρας θα υπάρξουν σκληρές μάχες με την ταξιαρχία πεζοναυτών, η οποία έχασε το 50% του ανθρώπινου δυναμικού της, ενώ η 7η δέχτηκε πολύ χαμηλότερης ισχύος αντεπιθέσεις, τέλος η 9η παρέμεινε στις Οινούσσες, καθώς οι μάχες στην Μυτιλήνη ήταν η πρώτη προτεραιότητα για τα τουρκικά ελικόπτερα τα οποία και είχα αποδεκατιστεί από τις συνεχείς επιχειρήσεις πάνω από εχθρικό έδαφος. Η D+1 ήταν πολύ δύσκολη μέρα για τις τουρκικές δυνάμεις στη Μυτιλήνη και η εξουθένωση τους αναγκάζει σε αμυντικό ρόλο για την υπόλοιπη μέρα, με μόνο την ταξιαρχία πεζοναυτών να δέχεται μεγάλη πίεση και να ζητάει κατά το μεσημέρι την διάσωση της από ελικόπτερα της τουρκικής αεροπορίας.
Απόβαση στη Μυτιλήνη: Η 1η, η 2η, η 3η Ταξιαρχία και η 17η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας λαμβάνουν εντολή στις 02:00 να επιτεθούν στο νησί της Μυτιλήνης, ταυτόχρονα με τις επιχειρήσεις στη Χίο. Τα πρώτα τουρκικά ελικόπτερα καταφέρνουν να φτάσουν στο νησί στις 02:20 και τα πρώτα στρατεύματα της 1ης να κατεβαίνουν στην παραλία Ξαμπέλια και να κινούνται προς τη Σκάλα Κυδωνιών που έχει οριστεί ως ο στρατηγικός στόχος των τούρκων κομάντο, την ίδια ώρα η 2η ταξιαρχία θα κάνει επίθεση στο αεροδρόμιο της Λέσβου που έχει καταστραφεί από τον βομβαρδισμό του τουρκικού πυροβολικού, σε μια προσπάθεια να αποσπάσει τις ελληνικές μονάδες του νησιού. Τέλος οι δύο εναπομείνασες ταξιαρχίες θα χρησιμοποιηθούν σε δεύτερο χρόνο, λόγο αδυναμίας των τουρκικών ελικοπτέρων να μεταφέρουν το σύνολο των δυνάμεων και στα δύο νησιά. Στόχος των τουρκικών δυνάμεων είναι η δημιουργία προγεφυρωμάτων για τις υπόλοιπες ταξιαρχίες και η αποστολή ενισχύσεων και ανεφοδιασμού διά αέρος και θαλάσσης, κάτι πολύ δύσκολο, δεδομένου ότι η Τουρκική αεροπορία έχει βαρύτατες απώλειες.
Χάρτης Μυτιλήνης
Οι δυνάμεις της 1ης ταξιαρχίας αναπτύσσονται προς τη Σκάλα Νέων Κυδωνιών, όπου την ευθύνη στην περιοχή έχει το 221ο Τάγμα Εθνοφυλακής (221 ΤΕ), το οποίο δεν είχε την αναγκαία δύναμη ή μέσα και ηττάται στην προσπάθεια του να σταματήσει τους τούρκους κομάντο, και έτσι οι τούρκοι διασφαλίζουν ένα πρώτο λιμάνι ανεφοδιασμού για τις δυνάμεις τους. Την ίδια ώρα οι άντρες της 2ης Ταξιαρχίας υπέστησαν βαριές απώλειες, καθώς στο σημείο βρίσκονταν η 98η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΜΕΘ) και κατέρριψε πολλά ελικόπτερα με τούρκους στρατιώτες και το , ενώ το 296ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (296 Μ/Κ ΤΕ) που βρίσκονταν στην Μυτιλήνη, χτύπησε τις δυνάμεις της 2ης με ότι είχε, συν την υποστήριξη των M-109 του 98ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΤΕ), γεγονός που περιόρισε την ανάπτυξη της ταξιαρχίας μέχρι τη Νεάπολη, την Αγία Παρασκευή και στα Αγρίλια Κρατήγου προς το νότο, με την κατάσταση να σταθεροποιείτε για τις ελληνικές δυνάμεις.
Τούρκοι κομάντο
Η 1η μετά τις Νέες Κυδωνιές αρχίζει κατά τις 04:00 να μπαίνει στη Μυστέγνα και να δημιουργεί μία περίμετρο γύρω από τις Κυδωνιές, και μόνο χάρη στην επέμβαση του 264ου Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (264 Μ/Κ ΤΕ) και 265ου Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (265 Μ/Κ ΤΕ) η προέλαση των τούρκων ανακόπτεται προσωρινά. Την ίδια ώρα η 3η και η 17η Ταξιαρχία ζητάει άδεια για να κάνει αεροαπόβαση στις Κυδωνιές για να επιτεθούν κατά της Μυτιλήνης, κάτι που το τουρκικό ΓΕΕΘΑ το επιτρέπει, απλά μία ταξιαρχία κάθε ώρα, οπότε η 3η θα βρίσκεται ως πλήρης σχηματισμός στις Κυδωνιές στις 05:00 το νωρίτερο, κάτι που δίνει χρόνο στις Ελληνικές δυνάμεις, και όπως και στη Χίο, στη Μυτιλήνη φτάνει από το Κιλκίς η 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία και η 1η Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών-Καταδρομών, η ελληνική 1η κατεβαίνει στη μονή του Αγίου Χαράλαμπου και ενώνεται με το 264 Μ/Κ ΤΕ, αλλά και με το 126ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (126 ΤΕ), ενώ η 71η στην εκκλησία του Αγίου Ευθυμίου, νότια της Μυστέγνα, όπου και ενώνονται με το 265 Μ/Κ ΤΕ και την 398η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (398 ΕΑΡΜΕΘ), και προετοιμάζουν επίθεση κατά των τουρκικών θέσεων για τις 05:30.
Άντρες της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας
Μόλις φτάνει στο σημείο η τουρκική 3η ταξιαρχία, κατά τις 05:15, οι Ελληνικές δυνάμεις είναι έτοιμες για αντεπίθεση, κάτι που το αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι και ξεκινούν την δική τους επίθεση. Τούρκοι και Έλληνες πολεμάνε σώμα με σώμα, με τις δύο πλευρές να ρίχνονται στη μάχη με τρομακτική ορμή, και τις δύο αεροπορίες στρατού να συγκρούονται επίσης, AH-64 Apache εναντίον T-129 ATAK, OH-58D Kiowa Warrior εναντίον AH-1 Cobra/Super Cobra, και οι δύο πολεμικές αεροπορίες να συγκρούονται σε τρομερές αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο. Μέσα σε όλο αυτό το χάος, η 17η τουρκική ταξιαρχία φτάνει στις 06:30 στο πεδίο της μάχης και βρίσκει τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές εξουθενωμένες και με εκατοντάδες πτώματα να κείτονται στο πεδίο της μάχης. Η 17η παίρνει αμυντικές θέσεις και έρχονται εφόδια και ενισχύσεις και στις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Επιχείρηση «Αχιλλέας»: Η Ελλάδα στην D+1 μάτωσε πολύ, και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, την ίδια στιγμή όμως και η Τουρκία μάτωσε πολύ, το θέμα είναι ότι οι Έλληνες ΟΥΚ είδαν την όλη σύγκρουση, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους, το τουρκικό πυροβολικό συνέχισε να σφυροκοπάει τα Ελληνικά νησιά, έτσι αποφάσισαν να θέσουν σε εφαρμογή την Επιχείρηση «Αχιλλέας», και να χτυπήσουν την Τουρκία στο ένα σύστημα που δεν μπορεί να χάσει: Το S-400. Η επιχείρηση θα γίνει σε συνεννόηση με τους Γάλλους Commando-Marine και οι ομάδες θα ψάξουν τα πιθανά σημεία του S-400 και να το εξουδετερώσουν, ουσιαστικά μια αποστολή αυτοκτονίας, την οποία όμως τα Ελληνικά ΟΥΚ αποδέχονται και ετοιμάζονται για να εντοπίσουν και ήτοι δυνατόν, να εξουδετερώσουν το σύστημα.
Ελληνικά ΟΥΚ
Η ΠΑ εντοπίζει το σύστημα και στέλνει σήμα στους Έλληνες ΟΥΚ, και περίπου στις 11:00 μια ομάδα ΟΥΚ και Commando-Marine είναι καθοδόν για την τοποθεσία που τους έδωσε η ΠΑ. Για ευκολία θα θεωρήσουμε ότι το σύστημα τοποθετήθηκε στο Alibeyli, ένα βουνό 100 χλμ. ανατολικά της Σμύρνης. Η ομάδα θα πρέπει να εξουδετερώσει το σύστημα που βρίσκεται υπό την φύλαξη των ειδικών μονάδων της εσωτερικής ασφαλείας SAT και δεδομένου του αποδεκατισμού της τουρκικής αεροπορίας, αποτελεί το πολυτιμότερο σύστημα της Τουρκίας αυτή τη στιγμή. Η ομάδα θα διανύσει με φουσκωτό από την Σάμο στην παραλία Özdere και θα προχωρήσουν προς την τουρκική ενδοχώρα σε πορεία 120 χλμ, αφού κλέψουν πρώτα αυτοκίνητα για να καλύψουν μέρος της διαδρομής.
Commando-Marine in Sahel (Photo Jean-Marc Tanguy)
Αφού φτάσουν στο σημείο στις 18:00, θα μεταμφιεστούν σε τούρκους στρατιώτες και θα διεισδύσουν στο βουνό, αφού εντοπιστεί το σύστημα, η ομάδα θα δώσει σήμα στην ΠΑ και η ΠΑ θα εκτοξεύσει μπαράζ SCALP-EG κατά του συστήματος, εξουδετερώνοντας το πλήρως χάρη στην συνδυαστική επιχείρηση των ΟΥΚ και Commando-Marine και την επικοινωνία που είχαν με την ΠΑ, χάρη σε συστήματα των γαλλικών μονάδων.
Αποτελέσματα D+1: Η πιο μεγάλη ημέρα (και νύχτα), της σύγκρουσης λαμβάνει τέλος και τα αποτελέσματα της σε απώλειες είναι πραγματικά τρομακτικά: 4.000 Έλληνες στρατιώτες νεκροί, αιχμάλωτοι και τραυματίες, με τις απώλειες σε πολίτες να φτάνουν τις 2.000 νεκρούς και τραυματίες. Από την τουρκική πλευρά μιλάμε για πάνω από 7.000 νεκρούς, αιχμαλώτους και τραυματίες, με 1.500 περίπου τούρκους πολίτες να χάνουν την ζωή τους χάρη σε ανταλλαγή βολών πυροβολικού. Στην αεροπορία η ΠΑ πλήρωσε βαρύ τίμημα χάνοντας 2 Rafale και 16 F-16M/V, η γαλλική αεροπορία έχασε επίσης 2 Rafale, ενώ η τουρκική αεροπορία έχασε συνολικά 32 F-16C. Στο Ναυτικό η Ελλάδα έχασε το υποβρύχιο «Ποσειδώνας» το «Πόντος» στα Δαρδανέλια, και το «Τρίτων» στο κεντρικό Αιγαίο από εντοπισμό τουρκικού UAV, 3 συνολικά υποβρύχια Τ-209/1200. Το τουρκικό ναυτικό όμως ήταν αυτό που συνετρίβη, χάνοντας τις δύο Barbaros και μία Yavuz, και έχοντας τις δύο Gabya βαριά χτυπημένες, το τουρκικό ναυτικό έχει μείνει με τα δύο Τ-214Τ, 2 Ada, 2 Gabya (μάχιμες) και 1 Barbaros, ενώ έχει ακόμα 2 Gabya με σοβαρές ζημιές.
Yavuz-class frigate F-241 “Tugutreis”
Η πρώτη ημέρα των μαχών υπήρξε σίγουρα η πιο πολύνεκρη σε θέμα πολιτών, όμως η D+1 έδειξε ότι ο σύγχρονος πόλεμος είναι σκληρός, αιματηρός και πολύ δύσκολο να κερδηθεί χωρίς αεροπορική και ναυτική υποστήριξη, η μάχη της Χίου και της Μυτιλήνης το αποδεικνύει αυτό, και μας δείχνει ότι στο Αιγαίο, το σημαντικό δεν είναι τόσο να έχεις άπειρες δυνάμεις, δηλαδή τακτικό πλεονέκτημα, αλλά στρατηγικό πλεονέκτημα με τα όπλα σου και την δυνατότητα να χτυπήσεις τον αντίπαλο μέσα στην ενδοχώρα του. Αυτό είναι το δόγμα της ΠΑ, αυτό πιστεύουν τα στελέχη της, και αυτό το σενάριο δείχνει ότι έχουν δίκιο. Μεγάλο αγκάθι για την Ελλάδα η έλλειψη αντί-UAV δικτύου αεράμυνας και η αδυναμία των μεγάλων μονάδων επιφανείας να χτυπηθούν με τις αντίστοιχες τουρκικές, κάτι που θα έκανε την ανακατάληψη του Καστελόριζου μία δύσκολη υπόθεση χωρίς την γαλλική αρμάδα που θα έρθει στο επόμενο μέρος και θα δούμε πόσο και αν θα αλλάξει την ισορροπία των δυνάμεων στην περιοχή.
MEKO 200 HN “Psara”
17 Ιουλίου 2023 (D+2)
Φτάνουμε αισίως στην τελευταία ημέρα του σεναρίου μας, οι Ελληνικές δυνάμεις στα νησιά της Χίου και της Μυτιλήνης έχουν δεχτεί σφοδρή πίεση εν μέσω των συγκρούσεων με τους τούρκους κομάντο, και η μάχη βρίσκεται σε τέλμα μετά από πολλές ώρες συγκρούσεων. Μέσα σε αυτή την κατάσταση στις 00:30, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της D+1 προς D+2, ο γαλλικός στόλος φτάνει με επιτυχία νότια της Ρόδου, όπου και αποβιβάζει τις πρώτες γαλλικές δυνάμεις που βρίσκονται σε Ελληνικό έδαφος ως πλήρεις σχηματισμοί, με τους Γάλλους του 1ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών (1er Régiment de Chasseurs Parachutistes) να αποβιβάζονται πρώτοι στο Πλημμύρι της Ρόδου και να έρχονται σε επαφή μα δυνάμεις του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ) και το 2ο Σύνταγμα της Λεγεώνας των Ξένων (2e Régiment Étranger d’Infanterie) που βρίσκονταν στο νησί πριν ακόμα την εκκίνηση των επιχειρήσεων, ενώ τα γαλλικά αποβατικά μεταφέρουν τμήματα της γαλλικής 7ης τεθωρακισμένης ταξιαρχίας (7e Brigade blindée) στη Χίο και συγκεκριμένα: το 5ο Σύνταγμα Δραγόνων (5éme Régiment de Dragons), το 35ο Σύνταγμα πεζικού (35éme Régiment d’Infanterie) και το 68ο Σύνταγμα Πυροβολικού (68éme Régiment d’Artillerie), με συνολική δύναμη πάνω από 1.500 στρατιώτες.
Hellenic Air Force F-16s
Ελληνο-Γαλλικό σχέδιο:
Έπειτα από τις σκληρές μάχες των δύο πρώτων ημερών, ο Ελληνικός Στρατός είναι εξουθενωμένος και οι απώλειες του είναι μεγάλες σε Χίο και Μυτιλήνη, με τις Ελληνικές δυνάμεις στη Χίο να δέχονται το κύριο βάρος της Τουρκικής επίθεσης και να έχουν ήδη χάσει τις Οινούσσες, την στιγμή που το τουρκικό πυροβολικό συνεχίζει και σφυροκοπά το νησί. Το σχέδιο της 96ης ΑΔΤΕ είναι πλέον είναι το 297ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (297 Μ/Κ ΤΕ), η 96η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (96 ΕΑΡΜΕΘ) και το 147ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (147 ΤΕ) να κρατήσουν αμυντικές θέσεις γύρω από το Μάρμαρο στη Χίο και το 228ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (228 Μ/Κ ΤΕ) και την 96η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΜΕΘ), με την στήριξη του 96ου Τάγματος Υποστήριξης Εθνοφυλακής (96 ΤΥΠΕΘ) και της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών να περιορίσουν την τουρκική ταξιαρχία πεζοναυτών, και με τη βοήθεια των γαλλικών ενισχύσεων να την εξουδετερώσουν. Την ίδια στιγμή στην Αγία Ειρήνη, οι ελληνικές δυνάμεις της 96 ΑΔΤΕ θα στήσουν γραμμή άμυνας, ώστε να μην επιτρέψουν στις τουρκικές 7η και 9η ταξιαρχία να προελάσουν προς το Μάρμαρο και αποκτήσουν πρόσβαση στο λιμάνι του.
Στη Μυτιλήνη από την άλλη τα πράγμα τα είναι πιο δύσκολα, καθώς η 71η και η 1η είναι εξουθενωμένες από τις μάχες με τις τρείς τουρκικές ταξιαρχίες ειδικών δυνάμεων (1η, 3η και 17η) στο προγεφύρωμα μεταξύ Αγίας Παρασκευής, Αγίου Χαράλαμπου και Μιστεγνών, ενώ στο αεροδρόμιο της Λήμνου η 2η τουρκική ταξιαρχία κομάντο είναι πολύ αποδυναμωμένη επίσης έπειτα από τις συγκρούσεις με το 296ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (296 Μ/Κ ΤΕ), το 98ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΤΕ) και την 2η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (Β’ ΕΑΝΕΘ) και το 98ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (98 ΤΜΧΕΘ) που ήρθαν να ενισχύσουν τις θέσεις της ΑΔΤΕ.
Στρατιώτες της 96ης ΑΔΤΕ στη Χίο
Η αντεπίθεση στη Χίο θα εστιαστεί στον θύλακα της τουρκικής ταξιαρχίας πεζοναυτών, ώστε να αναγκαστεί σε παράδοση στις ελληνικές δυνάμεις και να δώσει στην Ελληνική Κυβέρνηση ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί, επίθεση στην οποία θα λάβουν μέρος γαλλικές και Ελληνικές Δυνάμεις, γεγονός που θα δείξει στην Τουρκία ότι εάν συνεχίσει τον πόλεμο θα χάσει, και ότι η καλύτερη λύση είναι μια ειρήνη με δίκαιους όρους, και κάπως έτσι θα ολοκληρωθεί και η σύγκρουση.
Στην θάλασσα ο ερχομός της γαλλικής αρμάδας και του CharlesdeGaulle σηματοδοτεί την πλήρη ναυτική κυριαρχία του Ελληνικού και Γαλλικού Ναυτικού σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με τα τουρκικά πλοία να περιμένουν επίθεση στο Καστελόριζο όπου και βρίσκονται μετά την συντριβή του τουρκικού ναυτικού. Τα Rafale M του Γαλλικού Ναυτικού και τα Ελληνογαλλικά Rafale F3R ετοιμάζονται να χτυπήσουν τα νησιά μέσα στο σκοτάδι της νύχτας και ταυτόχρονα να εξουδετερώσουν κάθε σύστημα πυροβολικού ή αντιαεροπορικό, διαθέτουν οι τούρκοι στην περιοχή απέναντι από το Καστελόριζο. Μετά από αυτή την επίθεση, το γαλλικό 1ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών, με το ΕΤΑ και το 2ο Τάγμα της Λεγεώνας των Ξένων, θα χτυπήσουν το σύμπλεγμα της Μεγίστης και θα αποπειραθούν να ανακαταλάβουν τα νησιά από το 5ο Σύνταγμα Κομάντο που βρίσκεται στο νησί ως φρουρά. Η εκκίνηση ή μη της επιχείρησης θα γίνει με βάση τον βαθμό εξουδετέρωσης του εχθρικού πυροβολικού και μείωσης της μαχητικότητας των τουρκικών δυνάμεων. Τέλος, το Γαλλικό Ναυτικό με τις 2 FREMM ASW θα έχει την δυνατότητα βολής 32 MdCN κατά Τουρκικών στρατηγικών στόχων και πέρα της Άγκυρας πλέον, κάτι το οποίο το Γαλλικό Ναυτικό θα εκτελέσει με την πρώτη ευκαιρία, αφού τα Rafale M ισοπεδώσουν τον τουρκικό στόλο επιφανείας στο σύμπλεγμα.
Rafale M
Στον αέρα ο ερχομός της Γαλλικής αρμάδας δίνει την δυνατότητα στην ΠΑ να χτυπήσει εκ νέου τις στρατηγικές υποδομές της Τουρκίας, καθώς επίσης και τις τακτικές μονάδες του τουρκικού στρατού, χάρη στην καταστροφή του S-400 κατά την Επιχείρηση «Αχιλλέας». Η ΠΑ έχει σχεδόν ξεμείνει από SCALP-EG, ενώ και το απόθεμα των Meteor έχει τελειώσει, γεγονός που θα αναγκάσει την ΠΑ να στηριχθεί περισσότερο στα F-16 για αερομαχίες και BVR engagements, ενώ τα ελληνικά και γαλλικά Rafale θα εξοπλιστούν με κατευθυνόμενες βόμβες AASM (HAMMER) και TALIOS targeting pods για να χτυπήσουν στόχους στο σύμπλεγμα της Μεγίστης. Τα ελληνικά F-16 θα χτυπήσουν με τα τελευταία J-SOW το σύμπλεγμα, ενώ θα παρέχουν και αεροπορική κάλυψη στα Ελληνικά και Γαλλικά Rafale που θα επιχειρούν στην περιοχή.
AGM-154A Joint Standoff Weapon (JSOW)
Τουρκικό σχέδιο:
Το τουρκικό επιτελείο γνωρίζει ότι δεν μπορεί αυτή η σύγκρουση να συνεχιστεί επ’αορίστου και έτσι δίνει την διαταγή στις τουρκικές δυνάμεις να κρατήσουν τις θέσεις τους, όσο οι Τούρκοι διπλωμάτες προσπαθούν να πετύχουν μια συμφωνία που τους εξασφαλίζει, έστω μερικά από τα εδάφη τα οποία και κατέκτησαν, ειδικά το σύμπλεγμα της Μεγίστης. Οι τουρκικές ταξιαρχίες είναι αποδυναμωμένες, χωρίς βαρύ οπλισμό και με ελάχιστη αεροπορική υποστήριξη και πλέον με τις γαλλικές ενισχύσεις, και μικρότερες αριθμητικά.
Το τουρκικό ναυτικό έλαβε την εντολή να χτυπήσει την γαλλική αρμάδα με τα 2 υποβρύχια 214Τ και 4 209/1400 που διαθέτει, σε μια ύστατη προσπάθεια να εξουδετερωθούν οι δυνάμεις των Γάλλων και να αποθαρρύνουν την Γαλλική αρμάδα από μια επίθεση προς το σύμπλεγμα της Μεγίστης. Τα εναπομείναντα τουρκικά πλοία του Στόλου της Ανατολικής Μεσογείου (1 Barbaros και 2 Gabya), έχουν εντολή να προστατεύσουν το σύμπλεγμα της Μεγίστης με κάθε κόστος, καθώς αποτελεί τον αρχικό στόχο των τουρκικών δυνάμεων και δίνει στην Τουρκία το στρατηγικό πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις.
Πλοία του ΠΝ
Στον αέρα η Τουρκία έχει απομείνει με μόλις 60 αξιόμαχα F-16, τα οποία έχουν ελάχιστους AMRAAM. Το γεγονός αυτό θα αναγκάσει την τουρκική ηγεσία να αναθεωρήσει τις τακτικές της και να επιλέξει να προστατεύσει τον εθνικό εναέριο χώρο της περισσότερο, παρά να προσπαθήσει να χτυπήσει την ΠΑ, η οποία διαθέτει περίπου 70 F-16, και 40 Rafale F3R, συν τα 28 Rafale M του Charles de Gaulle. Επίσης τα τουρκικά αεροδρόμια, λιμάνια και εργοστάσια έχουν δεχτεί βαριά χτυπήματα και τα τουρκικά αεροσκάφη θα αναγκαστούν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και air tankers για να μπορέσουν να επιχειρήσουν από απόσταση από την ΠΑ και τους MdCN του Γαλλικού Ναυτικού.
Το σχέδιο των τούρκων είναι να πείσουν την Ελληνική πλευρά να μπει σε διαπραγματεύσεις, εγκαταλείποντας το Καστελόριζο, ή έστω αποδεχόμενη μία και δια παντός το ειδικό καθεστώς των νησιών του Αιγαίου, κάτι που θα άνοιγε τον δρόμος στη Τουρκία για την εκπλήρωση του ονείρου της Γαλάζιας Πατρίδας (Mavi Vatan), που η Τουρκία και ο π. ναύαρχος Gurdeniz έχει θέσει ως απόλυτο εθνικό όραμα για την Τουρκία. Επί της ουσίας η Τουρκία θα προσπαθήσει να ανταλλάξει τα όποια οφέλη της στο Αιγαίο με ένα συμβιβασμό στο Καστελόριζο και τα ναυτικά μίλια – νομικό καθεστώς των νησιών.
Mavi Vatan
Μάχη για το Καστελόριζο:
Κατά τις 00:45 οι πρώτοι Γάλλοι αλεξιπτωτιστές φτάνουν στη Ρόδο και ετοιμάζονται μαζί με το ΕΤΑ να χτυπήσουν τα νησιά του Συμπλέγματος, με το ΕΤΑ να οργανώνεται για επίθεση στο ρημαγμένο χωριό και τον 1ο Λόχο των αλεξιπτωτιστών να σημαδεύει το αεροδρόμιο του Καστελόριζου. Την ίδια στιγμή ο 3ος Λόχος αλεξιπτωτιστών ετοιμάζεται να καταλάβει την Ρω και ο 2ος με τον 4ο λόχο την νήσο Στρογγύλη, ενώ η Λεγεώνα και οι 5, 6 και 7 λόχοι θα βρίσκονται σε εφεδρεία. Οι δυνάμεις αυτές θα είναι έτοιμες για την επίθεση γύρω στις 01:30, όπου και θα επιβιβαστούν στα Ελληνικά και Γαλλικά NH-90 για να ξεκινήσουν για τους στόχους τους.
Άντρες του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ)
Στις 01:30 12 από τα 28 συνολικά Γαλλικά Rafale M του Charles de Gaulle, φορτωμένα με Exocet και MICA θα ανοίξουν πυρ κατά των στόχων τους, τα πλοία του τουρκικού ναυτικού και θα καταφέρουν να τα βυθίσουν όλα, ενώ λίγο πιο πίσω τα Ελληνικά και Γαλλικά Rafale φορτωμένα με βόμβες θα ρίξουν το φορτίο τους επάνω στα νησιά, ισοπεδώνοντας τις όποιες τουρκικές άμυνες και θέσεις πυροβολικού, ενώ την ίδια περίπου ώρα, τα NH-90 με τους Έλληνες και Γάλλους στρατιώτες θα φτάσουν στο σύμπλεγμα και έπειτα από σκληρή μάχη με τις τουρκικές ειδικές δυνάμεις, θα καταφέρουν να απελευθερώσουν το Καστελόριζο, με τον τουρκικό στρατό να έχει χάσει πολλά από τα πυροβόλα του και να αναγκάζεται σε στρατηγική αναδίπλωση γύρω από το Κας.
Γαλλική FREMM D-651 “Normadie”
Το Καστελόριζο είναι στα χέρια των Ελληνικών δυνάμεων, έπειτα από δύο ημέρες τουρκικής κατοχής, κάτι που δίνει το θάρρος στο γαλλικό ναυτικό και εξαπολύει μπαράζ MdCN κατά των τουρκικών θέσεων, διαλύοντας την οργανωτική δομή της 2ης Στρατιάς και των δυνάμεων της προσωρινά. Την ίδια ώρα τα τουρκικά υποβρύχια εντοπίζονται από τις γαλλικές FREMM και σε μια στιγμή απελπισίας, εξαπολύουν τις τορπίλες τους κατά του Γαλλικού στόλου, καταφέρνοντας να χτυπήσουν το γαλλικό αντιτορπιλικό (αν και οι Γάλλοι το κατηγοριοποιούν ως φρεγάτα) Chevalieur Paul, το οποίο και βγαίνει εκτός μάχης, με τους τούρκους να χάνουν τα 3/4 των υποβρυχίων 209/1400, ενώ τα Τ-214Τ πήραν εντολή να υποχωρήσουν στο άκουσμα της είδησης.
Το Καστελόριζο είναι Ελληνικό και πάλι, και το βάρος της πίεσης επάνω στην Τουρκία έχει αρχίσει να γίνεται ασήκωτο.
AM-39 Exocet Block II
Απόβαση σε Χίο και σύγκρουση με τους Τούρκους πεζοναύτες:
Στις 03:00 το 5ο Σύνταγμα Δραγόνων γίνεται η πρώτη γαλλική μονάδα που πατάει στο νησί της Χίου, στο χωριό Λημνιά, ενώ παράλληλα τα γεγονότα του Καστελόριζου έχουν γίνει γνωστά σε Έλληνες και Γάλλους στρατιώτες και ανεβάζουν θεαματικά το ηθικό των ελληνικών και γαλλικών δυνάμεων. Οι Τούρκοι στην είδηση ότι το Καστελόριζο έπεσε, προσπαθούν να αναδιοργανωθούν και να επιχειρήσουν μια τελική επίθεση προς το Μάρμαρο, κάτι που δεν θα προλάβουν, καθώς το 5ο Σύνταγμα Δραγόνων των Γάλλων, φτάνει στην περιοχή ευθύνη της 32ης ελληνικής ταξιαρχίας πεζοναυτών κατά τις 04:30 και παίρνει άμεσα θέσεις για επίθεση κατά των τουρκικών δυνάμεων, επίθεση η οποία εσκεμμένα θα καθυστερήσει μέχρι το πρωί, όπου το σύνολο των γαλλικών δυνάμεων θα φτάσει στην περιοχή. Εν τέλη στις 06:00 θα ξεκινήσει η ελληνογαλλική αντεπίθεση στην τουρκική ταξιαρχία, η οποία αν και θα πολεμήσει ηρωικά, εν τέλη κατά τις 07:00 θα παραδοθεί στις ελληνογαλλικές δυνάμεις, καθώς τα πυρομαχικά της είχαν σχεδόν τελειώσει, αφήνοντας στα χέρια των Ελλήνων και των Γάλλων, πάνω από 1.500 στρατιώτες αιχμάλωτους με τον οπλισμό τους, ένα πολύ σοβαρό πλήγμα για τον τουρκικό στρατό.
5e Régiment de Dragons (5e DR)
Την ίδια ώρα η 7η και 9η ταξιαρχία συγκρούονταν με τις Ελληνικές δυνάμεις της 96 ΑΔΤΕ και προσπαθούσαν να φτάσουν έως το Μάρμαρο, το οποίο όμως και παρέμεινε σε Ελληνικά χέρια εν τέλη, με τις μάχες για την υπόλοιπη D+2 να περιορίζονται σε βολές πυροβολικού μεταξύ των δύο πλευρών, καθώς οι τούρκοι είχαν περιορισμένα πυρομαχικά, βαριές απώλειες και υποδεέστερους αριθμούς, ενώ οι ελληνογάλλοι δεν ήθελαν να ρισκάρουν μια υπερβολική συγκέντρωση δυνάμεων στο σημείο, από φόβο για το τουρκικό πυροβολικό και UAVs.
Επίθεση στο αεροδρόμιο της Μυτιλήνης και μάχες στα Μιστεγνά:
Την ώρα που λάμβανε χώρα η επίθεση στο Καστελόριζο, η τουρκική 17η ταξιαρχία κομάντο, έκανε επίθεση στις ελληνικές θέσεις της 71ης Α/Μ ταξιαρχίας στην περιοχή της Λυμπιότικης Βρύσης, στον τομέα ευθύνης του 595 Α/Μ Τάγματος Πεζικού. Εκεί δόθηκε η τελευταία μεγάλη μάχη του σεναρίου μας, μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων, όπου αν και αρχικά οι Τούρκοι κατάφεραν να σπάσουν τις γραμμές του 595, κατάφεραν να τους σταματήσουν στον Προφήτη Ηλία με την υποστήριξη των Apache της Αεροπορίας στρατού και των OH-58D Kiowa Warrior που χτύπησαν την τουρκική επίθεση και μέχρι τις 05:30 η γραμμή επανήλθε στην αρχική θέση της.
Στρατιώτες της 98ης ΑΔΤΕ στη Μυτιλήνη
Κατά την διάρκεια αυτών των μαχών, η τουρκική 2η Ταξιαρχία να κάνει επίθεση κατά των θέσεων της ΑΔΤΕ και να πετυχαίνει την κατάληψη ολόκληρου του αεροδρομίου και να φτάνει μέχρι και την Αγία Κυριακή επάνω στο βουνό, όπου και σταμάτησε, ένεκα της υπερεξάπλωσης των δυνάμεων της. Οι Ελληνικές δυνάμεις κάλεσαν την ΠΑ να βομβαρδίσει τις θέσεις των τούρκων, κάτι που επίσης ανέκοψε την προέλαση τους, ενώ τα νέα για το Καστελόριζο, αλλά και την επίθεση της 17ης, τους έκανε να είναι πολύ πιο προσεκτικοί και για το υπόλοιπο της ημέρας να περιοριστούν σε κατά τόπους μάχες.
Jeudi 2 février 2017, les soldats du 5e régiment de dragons s’entraînent au village de combat de la ferme de Vadenay. Progression d’un groupe de combat le long d’un bâtiment en observation à 360 degrés. Sur un terrain fermé (village de combat, ferme de Vadenay) les soldats du 5e régiment de dragons travaillent des savoir-faire individuel, binôme et groupe qu’ils n’ont pas l’occasion de faire dans leur garnison. En interarmes, ce travail leur permet de se mettre au même niveau pour appuyer la cavalerie ou l’infanterie sur des missions spécifiques. Dans le cadre de la montée en puissance et de sa préparation opérationnelle métier, la compagnie d’appui du 5e régiment de dragons (5e RD) a effectué une période d’instruction technico-tactique sur le camp de Mourmelon du 25 janvier au 6 février 2017.
Πολιτικές εξελίξεις:
Έπειτα από την πτώση του Καστελόριζου και την παράδοση της τουρκικής ταξιαρχίας πεζοναυτών η Τουρκία βράζει και κατά τις 12:00 ο Τούρκος πρόεδρος αποστέλλει στην Ελλάδα μήνυμα για ειρήνη, κάτι που η Ελλάδα το αποδέχεται έπειτα από πίεση της Γαλλίας και των ΗΠΑ για να τερματιστεί η σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών. Ελλάδα, Γαλλία και Τουρκία συναντιόνται τις επόμενες στο Παρίσι, όπου οι Τούρκοι διπλωμάτες ζητούν επίμονα από την Ελλάδα να αναγνωρίσει το ουδέτερο καθεστώς του Καστελόριζου, και η διοίκηση του να είναι και από τις 3 πλευρές, κάτι που φυσικά δεν γίνεται αποδεκτό, και η Τουρκία αναγκάζεται να αποχωρήσει από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, να αναγνωρίσει ότι δεν έχει καμία σχέση με τους μουσουλμάνους της δυτικής Θράκης, και να αναγνωρίσει τα 12 ναυτικά μίλια της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας, όπως επίσης και την ελληνική ΑΟΖ που συμπεριλαμβάνεται σε αυτή, ενώ τέλος η Τουρκία θα πρέπει να αποζημιώσει όλες τις οικογένειες των Ελλήνων στρατιωτών και πολιτών που έχασαν την ζωή τους σε αυτή τη σύγκρουση, όπως και το Ελληνικό κράτος. Συνολικά η Τουρκία θα πρέπει να πληρώσει 15 δισεκατομμύρια ευρώ προς την Ελλάδα και 300 εκατομμύρια προς την Γαλλία.
Ασχέτως πολιτικών απόψεων η ταύτιση με την Γαλλία είναι υπέρ των εθνικών συμφερόντων και οι στρατιωτικές και διπλωματικές συμφωνίες μαζί της είναι καίριας σημασίας για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων (Πηγή: Dassault Aviation)
Στην Τουρκία η είδηση της ειρήνης εξαγρίωσε τους Εθνικιστές και τους Κεμαλικούς και οδήγησε την Τουρκία σε πολιτικές ταραχές γύρω από το όλο θέμα, ταραχές που πιθανόν να εξελιχθούν σε καταστάσεις επιπέδου Συρίας. Στην Ελλάδα η ειρήνη έγινε δεκτή με ανακούφιση και χαρά, καθώς συνδυάστηκε με την δημιουργία μεγάλης γαλλικής στρατιωτικής βάσης στην Κρήτη στον Άγιο Νικόλαο με αεροδρόμιο, μόνιμη στρατιωτική παρουσία του 5ου Συντάγματος Δραγόνων και ενός λόχου Γάλλων αλεξιπτωτιστών με μία φρεγάτα.
Αποτελέσματα D+2:
Αν και η μέρα με τις λιγότερες αερομαχίες και ναυμαχίες, η D+2 ήταν η μέρα που άλλαξε τα δεδομένα της σύγκρουσης με την παρέμβαση των Γαλλικών δυνάμεων. Οι νεκροί πολίτες είναι στο χαμηλότερο δυνατό της σύγκρουσης, περίπου 100 για κάθε πλευρά, όμως σε επίπεδο στρατιωτών οι Τούρκοι έχασαν περίπου 2.500 στρατιώτες ως νεκρούς, αιχμαλώτους και τραυματίες, έναντι 700 Ελλήνων και Γάλλων, κυρίως από την Μυτιλήνη. Ήταν η τελευταία μέρα σε μία σύγκρουση που θα αλλάξει την ισορροπία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με την διάλυση του τουρκικού ναυτικού και της τουρκικής αεροπορίας.
Hellenic Air Force’s F-16s
Αποτελέσματα σεναρίου
Το σενάριο «έτρεξε» για 3 ημέρες και 3 νύχτες, κατά τη διάρκεια των οποίων έλαβαν χώρα στις περιοχές εθνικού ενδιαφέροντες αερομαχίες, βομβαρδισμοί πυροβολικού και αεροπορίας, επιχειρήσεις TASMO και SEAD, όπως επίσης και κρούση στόχων στρατηγικού και τακτικού ενδιαφέροντος. Οι χώρες που συμμετείχαν στις συμπλοκές ήταν κατά κύριο λόγο η Ελλάδα και η Τουρκία και δευτερευόντος η Γαλλία, στο σενάριο ενεπλάκησαν το σύνολο των αεροναυτικών δυνάμεων των δύο χωρών, όπως επίσης και οι δυνάμεις ταχείας αναπτύξεως και ειδικών επιχειρήσεων και των δύο πλευρών.
Άποψη μας ως Defendia.gr είναι ότι το σενάριο έτρεξε με πολλά ζητήματα μεν, αλλά με αληθινά δεδομένα και πραγματικές πιθανότητες σύγκρουσης μεταξύ των δύο πλευρών, οι οποίες και χάρη στα διαφορετικά δόγματα τους, αντιμετώπισαν την κατάσταση πολύ διαφορετικά, παραδείγματος χάρη μία μεγάλη «παράλειψη» για πολλούς αναγνώστες μας ήταν η απουσία ανάλυσης επιχειρήσεων στον Έβρο, κάτι που αν και είναι παράλειψη από μέρους μας, εντούτοις ο Έβρος είναι απροσπέλαστος για τις τουρκικές δυνάμεις και γι’αυτό το λόγο και η Τουρκία έχει στις τάξεις της 10 ταξιαρχίες ειδικών δυνάμεων, και όχι μηχανοκίνητου πεζικού στη Στρατιά Αιγαίου και την 1η Στρατιά.
Επίσης ο Έβρος δεν είναι μέσα στις άμεσες φιλοδοξίες-επιδιώξεις της Τουρκίας, η Τουρκία έχει το όνειρο της Mavi Vatan (Γαλάζια Πατρίδα), είναι άρα ανορθόδοξο η Ελλάδα να ρισκάρει τα υπερπολίτιμα τεθωρακισμένα και τα στρατεύματα της σε μια επίθεση που μόνο θα αποδυναμώσει τις ελληνικές δυνάμεις και δεν θα προσφέρει ουσιαστικά εδαφικά οφέλη. Αντίθετα η επικέντρωση στις κινήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αποτελούν μια επιλογή οικονομίας χώρου και χρόνου, καθώς και οι πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών είναι απίθανο να προσπαθήσουν να κατακτήσουν την υπόλοιπη Θράκη ο ένας από τον άλλον.
Partie le 14 juillet de Brest, la frégate multimissions (FREMM) Provence a rejoint son nouveau port base de Toulon, ce lundi 23 juillet. Ce ralliement marque le renforcement de la flotte de combat en Méditerranée, les FREMM constituant l’épine dorsale des bâtiments de guerre de la Marine nationale. Elle rejoint ainsi les deux FREMM basées en Méditerranée : le Languedoc et l’Auvergne.
Το σενάριο βασίστηκε σε όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικές συνθήκες, και μέσα αε αυτά τα πλαίσια, η αντικειμενικότητα γίνεται κομμάτι της άποψη του κάθε αναγνώστη μας. Σε αυτή την σειρά δεχτήκαμε πάρα πολλά σχόλια, πολλά επικριτικά, και άλλα που κατέκριναν την δουλειά μας. Για εμάς ήταν μόλις η δεύτερη σειρά άρθρων στο Defendia.gr μετά την επιλογή της καταλληλότερης κορβέτας για το Πολεμικό Ναυτικό, και θεωρούμε ότι ήταν ένα σημαντικό μάθημα για εμάς.
Όσων αφορά το σενάριο, θεωρούμε ότι σε μια επιθετική ενέργεια της Τουρκίας κατά της χώρας μας, όντως θα έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες, καθώς όντως πολύ από αυτούς είναι ελεγχόμενοι από την Τουρκία, και πιθανόν να δημιουργήσουν προβλήματα στην Ελλάδα. Κατανοούμε την παράλειψη μας, και όπως και ο Έβρος έγινε εσκεμμένα, ώστε να κάνουμε οικονομία χώρου και χρόνου. Η Τουρκία διαθέτει 15-20 εκατομμύρια Κούρδους μέσα της, έχει πόλεμο στη Συρία (που δεν προβλέπουμε να τελειώσει έως το 2023) και συγκρούσεις στο Β. Ιράκ (που σίγουρα δεν θα τελειώσουν πριν το 2023), και έτσι έχει μεν πολεμική εμπειρία, αλλά έχει και δεσμευμένες δυνάμεις πολλές, την στιγμή που και η Ελλάδα έχει τις δυνάμεις εσωτερικής ασφαλείας της για αυτές ακριβώς τις καταστάσεις.
Chevalier Paul par l’escadron de chasse 3/11 Corse (source: Marine Nationale)
Η Ελλάδα διαθέτει περισσότερους από 50.000 αστυνομικούς, οι οποίοι και στο σενάριο μας, δεν ενισχύουν τις Ένοπλες Δυνάμεις όπως προβλέπεται, γεγονός που σημαίνει ότι το Ελληνικό κράτος θα έχει διαθέσιμες περίπου 5 μεραρχίες της αστυνομίας (9.000 άντρες και γυναίκες) για να επιβάλει την δημόσια τάξη, είναι κάτι παραπάνω από αρκετοί αριθμητικά για να καλύψουν τα κενά του σώματος και να αντιμετωπίσουν τις όποιες κρίσεις προκύψουν με τους λαθρομετανάστες. Πιστεύουμε δε ότι σε επίπεδο αστυφύλαξης, η ΕΕ θα είναι πολύ πιο βοηθητική απ’ ότι φάνηκε στο σενάριο μας, κάτι που επίσης δεν συμπεριλάβαμε, άρα υπήρξε και υπάρχει ισορροπία μεταξύ των παραγόντων που επηρεάζουν το σενάριο μας.
Η συμμετοχή γαλλικών στρατιωτικών μονάδων είναι επίσης ένα σοβαρό θέμα για τις Ένοπλες Δυνάμεις και το σενάριο μας, και γίναμε στόχος αυστηρής κριτικής γι’ αυτό. Μη θέλοντας να επεκταθούμε, ο Γαλλικός στρατός έπαιξε σημαντικό ρόλο το καλοκαίρι του 2020 στην κρίση του Ορούκ Ρέις και επίσης το Γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle το οποίο και ήρθε στην Ανατολική Μεσόγειο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Το σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από την σχέση μας με την Γαλλία, είναι ότι οι σταθερές συμμαχίες, χτίζονται σε κοινά συμφέροντα και κοινούς εχθρούς, και από τις δύο πλευρές.
POLARIS2021
Συνολικά στο σενάριο έχασαν την ζωή τους, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν:
7.000 Έλληνες στρατιώτες και 11.500 πολίτες
12.500 Τούρκοι στρατιώτες και 16.000 πολίτες
Με αυτούς τους αριθμούς πολλοί διαφώνησαν, όμως με βάση ότι Ελλάδα και Τουρκία διαθέτουν έναν μεγάλο αριθμό πυροβόλων στα σύνορα τους, και σίγουρα θα σημαδέψουν και αστικά κέντρα, οδηγούμαστε εκ των πραγμάτων σε τόσο υψηλούς αριθμούς απωλειών, ένεκα και του γεγονότος ότι το τουρκικό ναυτικό, αλλά και το Ελληνικό στο σενάριο μας υπέστησαν τρομακτικές απώλειες, δείχνει την σφοδρότητα που θα έχει μια σύγκρουση μεταξύ μας.
Παρατηρήσαμε ότι ενώ το ΠΝ και η ΠΑ έχουμε δυνατά assets που θα κάνουν την διαφορά, ο Στρατός Ξηράς υστερεί σε πυροβολικό και μέσα ταχείας μεταφοράς πεζικού, όπως επίσης και σε μέσα δικτυοκεντρικού πολέμου, όπως επαυξημένοι σένσορες, γυαλιά νυχτερινής όρασης και ραντάρ εδάφους για να εντοπίζει εχθρικά UAV και UCAV. Κρίνουμε ως αναγκαία την περαιτέρω ψηφιοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και της βελτίωσης της λειτουργίας τους σε περιβάλλον δικτυοκεντρικού πολέμου, κάτι που ισχύει και για τους έφεδρους στρατιώτες που κάνουν την θητεία τους, γιατί με τακτικές και λογικές του 1974, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Τέλος θα επιθυμούσαμε άμεση βελτίωση της αντιβαλλιστική άμυνας της χώρας, καθώς οι απειλές έχουν πολλαπλασιαστεί και δεν αρκούν τα υπάρχοντα συστήματα, ειδικά τα Patriot, τα οποία και χρειάζονται αναβάθμιση στο επίπεδο PAC-3 MSE.