Kılıç vs Super Vita: Η μάχη των ΤΠΚ

Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) της χώρας μας επιχειρεί σε δύο ναυτικά περιβάλλοντα: Το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, για το πρώτο, το τότε Βασιλικό Ναυτικό την Δεκαετία του 1970 προμηθεύτηκε τις πρώτες ΤΠΚ (ταχέα περιπολικά κατευθυνόμενων βλημάτων) ή αλλιώς πυραυλακάτους, LaCombattante II και εν συνεχεία τις III, IIIB, κτλ.

LaCombattante IIA P-72 “Votsis”

Το Τουρκικό Ναυτικό θορυβημένο από την δυνατότητα της Ελλάδας να πλήξει την απόβαση στην Κύπρο το 1974 (σκεφτείτε ότι βύθισαν δικό τους πλοίο, επειδή το πέρασαν για Ελληνικό από τον φόβο τους για το ΠΝ), οδηγήθηκαν στην ναυπήγηση των Doğan ΤΠΚ το 1977. Σκεφτείτε να στέλναμε τις 4 ΤΠΚ LaCombattante II στην Κύπρο με 2-3 αντιτορπιλικά, θα ισοπεδώναν τον Τουρκικό Στόλο σε 1 ώρα και τώρα η Κύπρος θα ήταν Ελλάδα, ας είναι καλά ο τότε αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων, Γρηγόριος Μπονάνος, ο αντιναύαρχος Αραπάκης, ο αρχηγός Αεροπορίας Παπανικολάου και ο αρχηγός στρατού ξηράς Γαλατσάνος που αρνήθηκαν να πολεμήσουν και παρέδωσαν το νησί στην Τουρκία.

Βολή MM-38 Exocet από LaCombattante II

Οπότε φτάνουμε στο σήμερα, η Ελλάδα και η Τουρκία αντιπαρατάσουν δύο εξαιρετικές ΤΠΚ, η Ελλάδα την Super Vita (Ρουσσέν) και η Τουρκία την Kılıç με τις δύο χώρες να έχουν 7 και 9 πλοία αντίστοιχα. Οι δύο κλάσεις, αν και θα επιχειρήσουν σε παρόμοιο πεδίο μάχης, εντούτοις έχουν πολλές διαφορές, τόσο στο σχεδιασμό, όσο και στην επιχειρησιακή αξιοποίηση τους.

Kılıç I/II:

Επάνω και κάτω 2 Kilic II και στη μέση μία Kilic I

Η κλάση Kilic (Kılıç) είναι η τελευταία κατηγορία σκαφών ΤΠΚ  στην υπηρεσία του Τουρκικού Ναυτικού.Η κλάση περιλαμβάνει συνολικά 9 πλοία. Η πρώτη παρτίδα των τριών σκαφών χαρακτηρίζεται Kılıc I (ή αλλιώς κατηγορία Kilic) και η δεύτερη παρτίδα των έξι σκαφών χαρακτηρίζεται Kılıc II (ή αλλιώς κατηγορία Tufan). Τα σκάφη έχουν σχεδιαστεί από την Lurssen, ενώ η πρώτη παρτίδα πλοίων τέθηκε σε λειτουργία την περίοδο 1998-2000 ενώ η δεύτερη παρτίδα τέθηκαν σε υπηρεσία την περίοδο 2005-2010. Οι κύριες διαφορές μεταξύ των δύο κατηγοριών είναι ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός (συγκεκριμένα το σύστημα παρακολούθησης ελέγχου πυρός)) και ο θόλος του κυρίου πυροβόλου.

Έχοντας υποστεί πρόσφατα αναβάθμιση στα ηλεκτρονικά τους, οι Kilic είναι ένας πολύ επικίνδυνος εχθρός για το ΠΝ, ενώ η δύναμη πυρός που μπορούν να αντιπαρατάξουν στις Ελληνικές κύριες μονάδες επιφανείας, είναι αρκετός για να βυθίσει έναν σημαντικό αριθμό πλοίων.

Kilic II (Πηγή: NavalAnalyses)

Φέρουν συνολικά 8 Κ/Β Harpoon, πυροβόλο OTO Melara των 76 χλστ Compatto ή Super Rapido στην πλώρη και ένα OTO Melara των 40 χλστ στην πρύμνη του πλοίου. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, ένα τέτοιο σύστημα διπλού πυροβόλου 40 χιλιοστών, μπορεί να καταστρέψει έναν εισερχόμενο υπερηχητικό πύραυλο που πετά σε ευθεία γραμμή σε βεληνεκές έως και 3.000 μέτρα.  Σε γενικές γραμμές, το μέγιστο οριζόντιο βεληνεκές είναι περίπου 12.500 μέτρα, το βεληνεκές για στόχους AA είναι μεγαλύτερο από 8 χιλιόμετρα ενώ το αποτελεσματικό βεληνεκές βολής του συστήματος είναι 4 χιλιόμετρα.

Μεγάλο μειονέκτημα του πλοίου είναι ότι διαθέτει μόλις 2 εκτοξευτές Stinger για αντιαεροπορική άμυνα, αφήνοντας το ευάλωτο σε επιθέσεις από αέρος, ενώ τα όπλα του συμπληρώνονται από 2 Μ2 Browning των 12,7 χλστ.

FIM-92 Stinger σε Kilic

Σε γενικές γραμμές μιλάμε για ένα πολύ ικανό πλοίο με (θεωρητικά) υψηλό survivability σε επιθέσεις κορεσμού, αλλά με μεγάλο κενό στο κομμάτι της αεράμυνα, γεγονός που θα είναι σε θέση να εκμεταλλευθεί η Ελληνική ΠΑ.

Super Vita (Ρουσσέν):

ΤΠΚ «Καραθανάσης», η 6η ΤΠΚ είναι αφιερωμένη στον ήρωα των Ιμίων Υποπλίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση

Οι ΤΠΚ Ρουσσέν είναι τα πιο σύγχρονα πλοία επιφανείας του ΠΝ, καθώς η τελευταία παραδόθηκε στο ΠΝ, μόλις το 2020. Δυστυχώς τα συστήματα του πλοίου δεν έχουν αλλάξει από το 2005, όπου και η πρώτη ΤΠΚ παραδόθηκε στο ΠΝ, και ένα MLU (mid-life upgrade) θεωρείται κάτι παραπάνω από επιβεβλημένο για να διατηρηθεί ένα parity με την Τουρκία.

Super Vita Fast Attack Missile Craft (FAMC)

Οι Ρουσσέν φέρουν το 3D ραντάρ Mw08, 8 Κ/Β ΜΜ-40 Exocet Block II/III ), πυροβόλο των 76 χλστ OTO MELARA, δύο πυροβόλα Otobreda των 30 χλστ και CIWS GMLS RAM με 21 βλήματα Block I, τα οποία συντονίζονται όλα από το τακτικό σύστημα μάχης TACTICOS της Thales, ενώ διαθέτουν και Link 16.

Οι Ρουσσέν χρησιμοποιούνται από το ΠΝ ως κορβέτες, λαμβάνοντας αποστολές που δεν είναι κατάλληλες για το εκτόπισμα τους και την φιλοσοφία τους, κάτι που αν και μέγα λάθος από Ελληνικής πλευράς, εντούτοις έχει βοηθήσει πολύ τα πληρώματα στο να εκπαιδευτούν και να έχουν υψηλό επίπεδο ετοιμότητας.

ΤΠΚ P-78 «Καραθανάσης»

Εάν οι Super Vita λάβουν μια σωστή αναβάθμιση των ηλεκτρονικών τους και των Exocet τους, θα μπορέσουν να παραμείνουν σε υπηρεσία, τουλάχιστον για 10-15 χρόνια ακόμα, και η διασυνδεσιμότητα με τα νέα πλοία του ΠΝ, θα αλλάξει την ισορροπία  δυνάμεων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.