Ανακοίνωση Α/ΓΕΕΘΑ για την έναρξη του Συμποσίου του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού

Εξαιρετικά τιμητική επίσης και η απονομή του Μεταλλίου OFFICER OF CISM από τον Πρόεδρο Brigadier General Herve Piccirillo.

Είναι πολύ σημαντικό ότι το Συμπόσιο πραγματοποιείται στην Ελλάδα σε μια χρονιά ιδιαίτερα ξεχωριστή για εμάς τους Έλληνες, ενώ γιορτάζουμε την λαμπρή επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση που οδήγησε στην Εθνική Ανεξαρτησία και στην ίδρυση του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.

Στα αρχαία χρόνια, τον 5ο αιώνα προ Χριστού, πολιτικοί, φιλόσοφοι και διανοούμενοι συνήθιζαν να συγκεντρώνονται στην Αρχαία Ολυμπία από όλη την Ελλάδα κάθε χρόνο προκειμένου να παρουσιάσουν τις ιδέες τους και να ανταλλάξουν απόψεις μεταξύ τους πάνω σε σημαντικά θέματα.

Αυτή η παράδοση συνδυαζόμενη με την παρουσία εξαίρετων καλεσμένων στο Συμπόσιο, αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία να διαπιστώσουμε την αξία του στρατιωτικού αθλητισμού και την ιστορικά αποδεδειγμένη διαχρονική και αναπόσπαστη σύνδεσή του με τον στρατιωτικό βίο.

Η άθληση συνιστά κρίσιμο παράγοντα στη διαμόρφωση του μαχητή στο διάβα όλων των εποχών και σε κάθε τόπο. Ο πόλεμος απαιτούσε πάντοτε και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να απαιτεί μαχητές με σωματική ρώμη και αντοχή, ικανούς να αναμετρηθούν στο πεδίο της μάχης με οποιονδήποτε αντίπαλο και να φέρουν στην Πατρίδα τους τη νίκη.

Η άθληση είναι το θεμέλιο της στρατιωτικής εκπαίδευσης, γι’ αυτό και είναι ενταγμένη σε όλα τα στρατιωτικά προγράμματα του κόσμου.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας από τους βασικούς λόγους αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων από τον Βαρώνο Pierre de Coubertin υπήρξε η βελτίωση της φυσικής κατάστασης των Γάλλων στρατιωτών.

Επίσης γεγονός είναι ότι ο μαχητής και ο αθλητής έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Και οι δύο προετοιμάζουν εντατικά και με πειθαρχία το μυαλό και το σώμα τους εν όψει του σκληρού αγώνα που θα δώσουν.

Και οι δύο εμφορούνται από αρετές όπως το θάρρος, η αντοχή και η συνεχής προσπάθεια, ενώ και οι δύο επιδιώκουν τη νίκη, ο μεν αθλητής στο στίβο του αγωνίσματος ο δε μαχητής στο πεδίο της μάχης.

Μια νίκη που θα χαρίσει δόξα και τιμή τόσο στους ίδιους προσωπικά, όσο και στην Πατρίδα τους, καθιστώντας τους αθάνατους.

Ενδεικτικό της διασύνδεσης του αθλητισμού με τον πόλεμο, είναι και το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε όρους ως δάνειο από την στρατιωτική ορολογία, όπως «ολομέτωπη επίθεση», «καλή άμυνα» ή «τακτική κίνηση».

Και πράγματι, στη σκέψη των αρχαίων Ελλήνων η σύνδεση πολέμου και αθλητισμού ήταν πολύ βαθύτερη και αυτό αποδεικνύεται από ιστορικά δεδομένα, αφού τα αγωνίσματα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων ήταν κυρίως εμπνευσμένα από τον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου.

Επίσης και στο πλαίσιο της επετείου των 200 ετών από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, κυρίαρχη θέση κατείχε η φυσική άσκηση στη ζωή των Ελλήνων μαχητών εκείνης της εποχής, τους Κλέφτες και τους Αρματολούς που ζούσαν ελεύθεροι στα βουνά, οι οποίοι γυμνάζονταν σκληρά και αδιάκοπα ώστε να έχουν μέγιστη σωματική δύναμη, υπεράνθρωπη αντοχή και μεγάλη ταχύτητα, προκειμένου να νικήσουν στις δύσκολες μάχες που έδιναν απέναντι σε υπεράριθμους αντιπάλους. Γι’ αυτό και διαγωνίζονταν μεταξύ τους στο τρέξιμο πάνω στις βουνοπλαγιές, στο σημάδι, στο πέταγμα του λιθαριού, στο άλμα, στην ιππασία και στην πάλη.

Είμαι απολύτως βέβαιος ότι το Συμπόσιο του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναδειχθεί στο μέγιστο βαθμό η αξία του Αθλητισμού και η βαθιά σύνδεση του με τις Ένοπλες Δυνάμεις.