Επανεξοπλιμός της Αρμενίας: Που πρέπει να δοθεί προτεραιότητα

ΑΜΥΝΑ, ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - 23/11/2021. Συντάκτης: Defendia Newsroom

Η Αρμενία πρόσφατα βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης, όταν Αζέροι και Αρμένιοι στρατιώτες ενεπλάκησαν σε καίριας σημασίας σημεία στην παραμεθόριο του Αρτσάχ. Οι μάχες ήταν σκληρές με τους Αρμένιους να χάνουν στρατιώτες και να έχουν αιχμαλώτους στα χέρια των Αζέρων. Μέσα σε αυτή την δύνη του πολέμου και της απελπισίας, πολύ φίλοι μας από την Αρμενία ζήτησαν να εξετάσουμε τις δυνατότητες αναβάθμισης των αρμενικών ενόπλων δυνάμεων. Το πρώτο που θέλουμε να πούμε είναι ότι οι αριθμοί και η ικανότητα των συστημάτων που αναφέρουμε, είναι διφορούμενοι, στην καλύτερη, καθώς μετά τον 2^ο Πόλεμο του Αρτσάχ, η Αρμενία έχει αποδυναμωθεί πολύ στρατιωτικά, με τις απώλειες να επηρεάζουν και την μαχητικότητα του στρατεύματος σε μεγάλο βαθμό.

Η Αρμενία βρίσκεται σε μία κατάσταση που θυμίζει πολύ την Αίγυπτο μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών (Ιούνιος 1967) και τον Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ (Οκτώβριος 1973). Τότε ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, Gamal Abdel Nasser είχε οδηγήσει την Αίγυπτο σε πόλεμο με το Ισραήλ το 1967, ενώ είχε ετοιμάσει το έδαφος και για το 1973, ο επόμενος πρόεδρος της Αιγύπτου Anwar Sadat μετά τον πόλεμο, έκανε μια δίκαιη ειρήνη με το Ισραήλ, η οποία στέκει μεταξύ των δύο πλευρών, μέχρι σήμερα, μία χώρα που έχασε τον πόλεμο, αλλά κέρδισε την ειρήνη, και μάλιστα σήμερα είναι ισάξια στρατιωτικά του Ισραήλ αν όχι ανώτερη.

Nasser στα αριστερά και Sadat στα δεξιά

Πως το κατάφερε; Έφυγε από την «αγκαλιά» της Ρωσίας (τότε Σοβιετική Ένωση), η οποία ήταν και ο βασικός πάροχος συστημάτων έως το 1973 για την Αιγυπτιακή Δημοκρατία. Κάτι αντίστοιχο ζούμε σήμερα με την Αρμενία, η Ρωσία έχει δείξει ότι επιθυμεί την δική της ειρήνη στην περιοχή και ο Πρωθυπουργός Πασινιάν, μοιάζει να ταυτίζεται πλήρως με την άποψη αυτή. Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε πολιτικά, θεωρούμε ότι η Αρμενία πρέπει να επανεξοπλιστεί και να προασπίσει τα δικαιώματα της στο Αρτσάχ, όπως και η Ελλάδα στην Κύπρο. Το βασικό πρόβλημα αυτού του σκεπτικού είναι τα συστήματα τα οποία έχει ή περιμένει η Αρμενία από την Ρωσία (Su-30, S-300, Τ-80 κτλ), και έτσι η μεταστροφή θα πρέπει να γίνει βήμα-βήμα, όπως είναι και το σωστό. Η Αρμενία είναι σε μία πολύ δύσκολη περιοχή, με την Ρωσία να την θεωρεί «κτήμα» της, αυτό δεν αλλάζει εν μία νυκτί, όμως μπορεί να γίνει η αρχή με τα παρακάτω δυτικά συστήματα:

Ground Master 400 (GM400): Έχουμε γράψει στο Defendia πολλές φορές για την αξία αυτού του συστήματος, και το θεωρούμε από τα κορυφαία ραντάρ διεθνώς, ειδικά στον εντοπισμό UAV στόχων. Η προμήθεια του θα ήταν το πρώτο βήμα για το establish ενός δικτυοκεντρικού δόγματος πολέμου, με έμφαση στον ηλεκτρονικό πόλεμο, κάτι στο οποίο η Αρμενία είναι απελπιστικά πίσω σε σχέση με το Αζερμπαιτζάν, κάτι που φάνηκε και στον πόλεμο του 2020. Η δημιουργία ενός δικτύου αεράμυνας στα νατοϊκά πρότυπα είναι μονόδρομος για την Αρμενία εάν θέλει κάποια στιγμή να φύγει από την αγκαλιά της Ρωσίας. Δεν θεωρούμε ότι ένα towed ραντάρ θα βοηθούσε τόσο, ένεκα του proximity των συνόπων της Αρμενίας και του Αζερμπαιτζάν, άλλωστε και η Γεωργία έχει προμηθευτεί το εν λόγο σύστημα, και τα αποτελέσματα του ήταν πολύ θετικά.

Ground Master 400: Ένα ραντάρ που θα ανανεώσει το early-warning capability της Ελληνικής αεράμυνας

SPIKE NLOS: Η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω σύστημα είναι απίθανο να το αγοράσει ο Αρμενικός στρατός, ένεκα των σχέσεων που είχε παλιά το Ισραήλ με το Αζερμπαιτζάν, οι σχέσεις όμως αλλάζουν, οι ισορροπίες μεταβάλλονται και το ίδιο και τα συμφέροντα. Με αυτό στο νου μας, θεωρούμε ότι ένα τέτοιο asset θα δημιουργούσε τρομερά προβλήματα στους Αζέρους και τα τεθωρακισμένα οχήματα τους.

Spike NLOS: Το επόμενο αντιαρματικό βλήμα του Ελληνικού Στρατού

MICA VL: Το μικρής εμβέλειας και μεγάλης απόδοσης αυτό σύστημα είναι από τα κορυφαία στο είδος του, καθώς συνδυάζει το passive seeker του MICA και την ικανότητα να έχει μεγάλη ταχυβολία, γεγονός που το καθιστά ιδανικό σύστημα στις επιθέσεις κορεσμού, αλλά κυρίως τις επιθέσεις κατά UAV όπως αυτά που είχαν δώσει οι Τούρκοι στους Αζέρους. Εφόσον συνδυαστεί με τα ήδη υπάρχοντα S-300, θα μιλάμε για μια πολύ ισχυρή αντιαεροπορική ασπίδα πάνω από την Αρμενία.

Ελληνικά Patriot: Θα άξιζε μια αναβάθμιση;

MIM-104 PATRIOT PAC-3 MSE: Ένα επίσης εξαιρετικό αμερικανικό σύστημα, αυτή τη φορά για την βαλλιστική αεράμυνα της Αρμενίας περισσότερο, είναι το Patriot στην έκδοση MSE, όπου δύναται να φέρει 16 συνολικά πυραύλους το κάθε σύστημα, και να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την απειλή των βαλλιστικών πυραύλων του Αζερμπαϊτζάν. Με 4 πυροβολαρχίες των 2 συστημάτων εκάστη (8×16=144 πύραυλοι), όπλα τα οποία πιθανόν να γίνουν φθηνότερα μέσω του USAID, και ουσιαστικά η Αρμενία να γίνει αυτό που λέμε Major Non-NATO Ally και μελλοντικά να δώσει στην Αρμενία και την δυνατότητα να προμηθευτεί συστήματα όπως το UCAV MQ-9 “Reaper”.

Πρακτικά αυτό που προτείνουμε είναι η διαφοροποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Αρμενίας και η στροφή προς τη Δύση, επί της ουσίας, και όχι επί των κενών λόγων που έλεγε ο Πρωθυπουργός Πασινιάν, και μετά έκλεινε συμφωνίες δισεκατομμυρίων $ με την Ρωσία.